GEILEN OP MESSI

Jawel, geilen op Lionel Messi. De stervoetballer van Barcelona. Iedereen doet het.

Maar ik doe er niet aan mee. Ik word er zelfs ziek van, al die wierook rond deze Argentijn. Hij lijkt mij een aardige jongen, die ik bijvoorbeeld niet kan betrappen op de vreselijke tattoos van zijn collega’s. Sommigen van deze idioten, hebben de nummering die de Nazi’s aanhielden in de concentratiekampen voortgezet. Op de binnenkant van hun onderarm, inderdaad. Ze zullen het zelf wel niet weten, want hoe stommer ze zijn en hoe minder persoonlijkheid ze hebben, des te meer laten die zich tatoeëren. U begrijpt het al: omdat ze van zichzelf niets zijn. Mannen als Dirk Kuijt en Edwin van der Sar behoren tot degenen die zich ook daarom juist onderscheiden. Mensen zijn onvoorstelbaar consequent, maar dat terzijde.

Terug naar die Messi. Dus een aardige jongen die vreselijk goed kan voetballen. Een fenomeen, de beste van de wereld op dit moment. Maar om dan iedere keer maar weer de vergelijking met Onze Lieve Heer te trekken, dat gaat me echt te ver. Je kunt geen voetbalprogramma in Nederland opzetten, of Barcelona blijkt een door God zelf geformeerd team te zijn, met Messi als Zijn vervanger op aarde. Van de weeromstuit had ik zo gehoopt op een overwinning gisteravond van Real Madrid. Messi mag dan de beste voetballer ter wereld zijn, José Mourinho is wat mij betreft de beste trainer/coach. Heeft niets met hogere machten te maken. Gewoon, hij is zoveel slimmer dan de rest. Daar houd ik wel van.

Kwaliteit, visie, analyse. Iedere vergelijking gaat mank, maar als ik dan naar zo’n Jan Roelfs luister, de NOS-verslaggever ter plekke, dan weet ik niet wat ik hoor. Hij vond de wedstrijd in de eerste helft tegenvallen, en zat maar – ja, ik kan het niet helpen, sorry – te geilen op dat Barcelona. Alle overtredingen kwamen van Real, dat niet kan voetballen. Aldus Roelfs. De man had zelfs niet in de gaten dat in het tweede bedrijf Mourinho naar de tribune werd verbannen en oh jee, wat is dat toch mooi als de “Nederlander” Ibrahim Afellay zijn trainingspak uittrekt en gaat warmlopen. Spruitjes in plaats van couscous. Wat dat betreft lijkt hij de ideale opvolger van Evert ten Napel, die ook altijd meer in de rondte zat te kletsen dan goed voor hem was.

Dan over naar de studio, met Tom Egbers en zijn gasten Ronald Waterreus en Ronald Koeman. Egbers behoort zeker tot de absolute top in de sportjournalistiek, ik vind hem echt heel erg goed, maar het doet afbreuk aan zijn programma als de tijd en aandacht gedeeld moeten worden met zogenaamde analytici, die nog geen twee zinnen fatsoenlijk de microfoon in krijgen gehakkeld. En weer gaat het alleen maar over Barcelona, en over Messi. Dat ziet mijn bijna blinde tante van 86 ook wel, die nog nooit serieus naar een voetbalpotje heeft gekeken. Dat Messi prima kan voetballen. Dat hoeven we dus ook niet vast te stellen in zo’n gezelschap en aan zo’n studiotafel, in de paar minuten die nog overblijven tussen alle reclames door. Nee, ik wil iets horen over de stijl van coachen en het verschil tussen Pep Gardiola en José Mourinho. Of waarom die laatste internationals als Karim Benzema en Gonzalo Higuaín op de bank houdt.

Maar het lijkt allemaal teveel gevraagd. Te ingewikkeld, zo vrees ik. Al schrok ik op van het woord “vilein” dat Waterreus gebruikte om het spel van Real te analyseren. Geen tijd, de reclames moesten erin. Jammer, want snapt hij dat begrip? En zo ja, wat bedoelt hij daar dan specifiek mee in dit verband?

Wat pas vilein is, was de interviewtechniek van Pauw & Witteman ten opzichte van Job Cohen, op deze zelfde avond. Over wat zijn concurrent Mark Rutte allemaal verkeerd zou doen. Prima televisie. Eén van de betere Pauw & Wittemans dit seizoen. Cohen blijkt meer verstand van voetbal te hebben dan van politiek en economie. Misschien dat hij maar beter tegenover Tom Egbers kan gaan zitten dan in programma’s als Nieuwsuur en Pauw & Witteman, waar hij tenslotte iedere keer weer onderuit gaat.

En hoe het toch komt dat iemand die een waxinelichthouder (Microsoft heeft nog geen spellingcontrole voor dit woord) naar de Gouden Koets gooit, al langer dan een half jaar in de cel zit. Opgesloten. Ik kan het antwoord zo geven, maar ik durf het hier niet op te schrijven. En dat meen ik nog ook. Ondertussen wordt een Surinaamse moordenaar na een paar uur vrijgelaten. En passant wordt beweerd dat Koningin Beatrix “een onechte koningin is”, want dat blijkt een belangrijke reden voor het gooien van dat waxinelichtjeshoudertje te zijn, zo zegt zijn fris, scherp en sympathiek overkomende advocate. Toe maar. Mariëlle van Essen, onthoud u die naam.

In één adem door naar alle missers in Afghanistan, ook al in datzelfde programma op deze zelfde avond. En de ongewisse toekomst van weer een nieuwe NL-missie. Omdat als die goed opgeleide en goedwillende Nederlandse militair een geweer van de Taliban in zijn rug krijgt, hij eerst moet sms’en met Jolande Sap van GroenLinks om te vragen wat hij moet doen.

En Johan Cruijff gaat vanuit de stad Barcelona Ajax regeren, zo zegt niet hijzelf maar zijn buikspreker Jaap de Groot van De Telegraaf. En dan komt alles goed.

Een buitengewoon interessant avondje tv met een heerlijke topwedstrijd.

Maar met zo veel meer om te analyseren. Dat kunt u beste zelf doen. Heeft u helemaal geen twee Ronalds voor nodig.