BNR, Business News Radio. Gewoon, Hollandse taal op de radio. Ik raad het iedereen aan. Dat helpt bij je zoektocht naar personeel. Dan weet je waarom de mensen niet in beweging komen. Dan leer je iets over die rare salarisverwachtingen die maar niet uit de hersens van de gemiddelde kandidaat zijn weg te nemen. Het achterblijven van de huizenverkoop wordt in perspectief geplaatst. En dan trek je vanzelf wel de eenvoudige conclusie, dat alles heel erg met elkaar samenhangt. Het niet kunnen vinden van de juiste mensen en het niet kunnen verkopen van je huis, bijvoorbeeld.
De gesproken columns, op aangeven van Paul van Liempt door Kees de Kort zijn een dagelijks nummertje. Klik deze link aan voor een fraai overzicht en zorg dat uw luidsprekertjes volume geven.
Eerder deze week hoorde ik een live uitzending vanaf de Hightech Campus, hier enkele deuren verderop. Vanuit de eigen achtertuin, en dan ben je sowieso weer wat meer geïnteresseerd. Vooral omdat dit de regio is waar ik toch de meeste business in doe. Een thuiswedstrijd. Met jaar in, jaar uit de bekende geluiden. Er zijn geen vakmensen. En altijd maar weer die domme vraag, voor zover vragen überhaupt ‘dom’ kunnen zijn: “Hoe kan dat nou?”
Dan hoor je over crisis en oplopende werkeloosheid. Maar ook over een werkgever die kinderlijk blij is, dat hij iemand uit de VUT heeft kunnen terughalen om die onmogelijke vacature van “draadvonker” nu dan eindelijk in te vullen…
En dan denk ik aan opleidingsbeleid. Of beter: het uitblijven daarvan. Want twintig jaar geleden was er ook al geen constructeur te vinden, laat staan een gereedschapmaker. Daar werden toen al hele Kempische dorpen voor uitgemoord, toch de geografische bakermat van de mondiale metaalbewerking. Weg. Er zitten nog wel heel veel bedrijven, maar ze hebben allemaal – allemaal – dezelfde problemen. Geen vakmensen. Toen al en nu nog steeds. Dus ik zie ook steeds meer Te Koop en Te Huur op die industrieterreinen in diezelfde Brabantse Kempen. Van Valkenswaard tot Reusel en van Hapert tot Hooge Mierde. Te Koop en Te Huur. Want er zijn geen mensen die hier kunnen en willen werken.
Praten, praten, praten. Nu op de radio, toen ook al op de radio, straks weer ergens op de televisie, we wijden er een documentaire aan en er komt weer iemand in Buitenhof uitleggen hoe het zit en hoe het kan. Maar de politiek moet het doen, dáár komt het opleidingsbeleid vandaan, als het goed is. Het is in ieder geval een nationale zorg. Maar er gebeurt dus niets. De Europese ziekte…
Nu hebben we nog die ene draadvonker die bereid is, en het leuk vindt, om te werken met zijn 60+. Dat/die houdt over een jaar of vijf echt op, en dan? Worden dan opnieuw die vragen gesteld, in de sfeer van: “Hoe kan dat nou, dat er niemand is te vinden?” Met tegen die tijd een werkeloosheidspercentage van misschien wel 10%, of hoger? Met allemaal gesjeesde Nima A-klantjes, administratief medewerksters en logistiek managers op de arbeidsmarkt. En niemand die nog iets weet van metaalproductie. Het woord draadvonken moeten de mensen dan gaan googelen, dat is de enige manier om er achter te komen wat dat nou eigenlijk is. Draadvonken.
Hoe kan dat nou?
Ton Westphal + No Nonsense ++ 