WERKCOACHES

Er komen meer mensen in de WW en aansluitend in de bijstand. En vooral: er komen er steeds minder UIT. In haar wijsheid trekt de overheid geld uit – en dat in deze tijd – voor de extra aandacht van 150 werkcoaches bij het onvolprezen instituut dat “UWV” heet. Zij moeten de 55-plussers gaan helpen met solliciteren. Wat een misser!

Ook die mensen op de arbeidsmarkt weten best wel hoe ze een ceeveetje in elkaar moeten knutselen. Netjes je naam opschrijven, en je opleiding plus werkervaring. Vooral niet gaan jokken en overdrijven. Plus een emailadres voor de beantwoording en vergeet vooral ook niet je hobby’s te vermelden. Bijvoorbeeld dat je graag uit eten gaat en af en toe een filmpje pakt, plus natuurlijk wandelen met de hond. Niks an. Kan iedereen. Heb je echt geen “werkcoach” voor nodig. En iedere sollicitant weet ook echt wel dat je op sites als Monsterboard, Stepstone en de Nationale Vacaturebank heel goed duizenden banen kunt vinden. Het klikt daar allemaal als vanzelf, echt geen enkel probleem. Het UWV heeft zelf(s) een verplicht nummertje in de lucht met haar eigen site werk.nl.

Nou vooruit, je kunt nog gaan uitleggen hoe een netwerksite als LinkedIn zou kunnen worden ingezet voor het vinden van “een nieuwe uitdaging”, maar dat is het dan ook wel. Ook daar heb je echt geen speciale werkcoach voor nodig. Alleen al op de site van No Nonsense Consultancy staan de nodige sollicitatietips, ik zal zo meteen # 6 nog even plaatsen, uit een serie van 10. Gratis en voor niks. Zo simpel kan het zijn. No Nonsense, inderdaad.

Dus die 55-plussers vinden echt hun eigen weg wel. De probleemgevallen zitten juist aan de andere kant van de tafel. Die zogenaamde recruiters, personeelsmensen en andere zich manager of consultant noemende lieden (m/v). Die hebben geen of te weinig empathie, ze begrijpen niets van demografische factoren, “ouderenbeleid”, inzetbaarheid en de fantastische bron van kennis, ervaring en flexibiliteit die ze gemakshalve over het hoofd zien. HBO, 28 jaar, tien jaar ervaring bij de concurrent. Dat zoeken ze. En val je als ongelukkige kandidaat buiten dat simplistische zoekprofiel, dan heb je een probleem. En daarmee de hele maatschappij.

We zitten niet te wachten op werkcoaches. Er wordt daarentegen geschreeuwd om managementcoaches, die het bedrijfsleven nu eens – opnieuw, want het zal er in moeten worden gestampt en desondanks heb ik twijfels over de houdbaarheid, want iedereen aan die kant van de tafel denkt het toch beter te weten – iets gaan uitleggen over leeftijd, gezondheid en psychologie. We worden steeds ouder, de pensioenleeftijd wordt opgerekt en wat zoeken organisaties, profit en not for profit, voor personeel? HBO, 28 jaar, tien jaar ervaring bij de concurrent. Ik kan er niet over uit en ik schrijf er hier en op de site van No Nonsense Consultancy met regelmaat over. Opdat we misschien eens iets daarvan zullen oppikken

Honderdvijftig managementcoaches zouden daar een welkome aanvulling bij kunnen zijn.

Tot besluit: snapt niemand bij die bedrijven dan iets van wat hier staat over een andere aanpak bij werving en vooral selectie van nieuwe medewerkers? Natuurlijk is dat niet zo. Er zijn gelukkig altijd uitzonderingen die de regel bevestigen. Ik prijs me gelukkig dat vooral daar mijn opdrachtgevers te vinden zijn.