No Nonsense Consultancy bestaat 25 jaar. Met een dertigtal Relaties aan opdrachtgeverszijde, plus hun genodigden, hebben we dat op 16 oktober jl. passend gevierd. Ook op onze zakelijke site kunt u daar zeer binnenkort het een en ander over teruglezen. En terugkijken, en terugluisteren, via YouTube.
Een en ander gaat gepaard met een volledig nieuwe huisstijl. Gedurfd, al zeg ik het zelf. Na 25 jaar je rode blokjes loslaten, en die drie typerende letters NNC. Ik heb er bijna voor moeten praten om tenminste één van die blokjes te kunnen bewaren. Maar die heeft dan ook een hele goede functie gekregen: No Nonsense Consultancy ‘punt!’. En NNC blijft verder gewoon overeind, letterlijk en figuurlijk. Maar in een ander, speciaal voor ons ontworpen lettertype. Uniek, en daarom ook heel erg NNC 🙂 .

Deze site biedt een prima podium om dat nog even te illustreren. Toelichten waar we voor staan. Wat we doen, en ook wat we niet doen. En, na een kwart eeuw, vooral wat we niet meer doen. Verleden, heden en toekomst in NNC-verband. Zo’n zilveren jubileum, in goud gegoten. Met redenen. Op 16 oktober is niet alles aan de orde gekomen. We moesten wat inkorten. Dan ga ik dat hier even goedmaken, zo had ik bedacht. En nog even onderstrepen wat ik bedoel met “Van goudvink tot paradijsvogel” (binnenkort in dit theater). Met als allerbelangrijkste ook nog even een toelichting op “Heerlijk duurt het langst”. Ook dat is tijdens onze jubileumbijeenkomst min of meer uitgebreid aan de orde gekomen. De musical van Annie M.G. Schmidt, die straks op 17 januari in première gaat. Beverwijk. Vijftig jaar na dato. Die is dus tweemaal zo oud als No Nonsense Consultancy, maar ze hebben met de titel Heerlijk duurt het langst ook zoveel gemeen.
Dat moet je uitleggen, heerlijk duurt het langst. Nu dus zónder hoofdletter. En Relaties juist mét een hoofdletter. En hoe zit dat dan met die vijf kraaien? Het valt straks allemaal op z’n plaats, zo beloof ik u plechtig. Voor iedereen te begrijpen, in woord en beeld.
Ik wilde dat vanavond allemaal online zetten. In feeststemming. Maar na de uitzending, ook vanavond, van de prachtige documentaire “Verboden vlucht” van Hester Overmars voor NCRV 2Doc, past mij, vind ik, juist ook op dit moment bescheidenheid. Ik stel het dus één of twee dagen uit, op zijn minst als gebaar. Vijfentwintig jaar geleden. De Muur viel, slechts een paar honderd kilometer verwijderd van Valkenswaard. Dat was ook toen. Vechten voor je vrijheid. Sterven voor je geluk. Kunnen zeggen en mogen doen wat je wilt. Ja, dat laatste heeft ook met die paradijsvogel te maken. Maar nu even niet, niet na deze uitzending. Laten we er maar even letterlijk bij stilstaan, zo stel ik voor.
Een lesje in nederigheid, met een diepe buiging naar de familie Anhalt.
U krijgt hier de directe link naar de volledige uitzending.
Hallo Ton,
Hier past alleen stilte. Respect voor je besluit om e.e.a. even uit te stellen. Zoals vaker sla je de spijker…….., ach ik val in herhalingen! Ton en Milia, ik heb het genoegen jullie al een aantal jaren te kennen. Mijn respect neemt nog steeds toe en ik vind je blog en website nog steeds een feestje en kijk er telkens naar uit welk cadeautje ik nu weer mag uitpakken. Ik hoop daar nog lang van te mogen genieten (ook na 3 januari)!
Gré
LikeLike
Bij Facebook heb je van die duimpjes, als je een reactie of iets dergelijks “leuk” vindt. WordPress biedt die optie niet. Daar gaat het om woorden, inhoud, even iets tikken… Dat ligt mij dus ook beter, zoals opnieuw blijkt :-).
Gré, zeer bedankt!
LikeLike