GESLOTEN BIJ GEBREK AAN PERSONEEL

Al jaren kijk ik tegen een grote opruiming aan. Beter gezegd: ik kijk er tegenop. Letterlijk en figuurlijk. De bibliotheek, met al die stapels. Nieuw aangeschaft, of gelezen en niet meer opgeborgen. En zoveel reisgidsen en andere landen-, plaats- en verblijfsinformatie, verzameld gedurende vele jaren. Meer ter herinnering dan als naslagwerk. Ooit, denk ik dan. Ooit, als ik niet meer op reis kan gaan. Dan ga ik dat allemaal eens op m’n gemak doorkijken en nalezen. Dan kom ik er weer. Tot die tijd gaat het me vooral om ontdekken en ervaren. Kranten en tijdschriften, ook soms al vele jaren gedateerd. De Elsevier, gedrukte Intermediairs (die nu al langere tijd zelfs niet meer bestaan), vakbladen, enzovoort, enzovoort.

Ik ben niet zo van het weggooien, in ieder geval niet voordat ik het heb gelezen. En dan zijn sommige koppen en inhoudsopgaven al voldoende om het, inderdaad, op een stapeltje te leggen. Maar kleine stapeltjes worden groot. Voor de kerst zal ik ze allemaal hebben opgeruimd. Dit jaar, want anders zou je nog kunnen zeggen, tegen jezelf en anderen: “Maar ik had het jaartal er niet bij genoemd”.

Opruimen schept orde. Niet alleen in je bibliotheek en familiearchief, ook in je hoofd. En het verschaft inzicht. Pak nou al die bergen informatie over “de arbeidsmarkt”. Al toen ik 25 jaar geleden startte met No Nonsense Consultancy, konden we van alles lezen over bijvoorbeeld de kwaliteit van werving- en selectiebureaus. Die hebben zichzelf ondertussen wel aardig uitgefilterd. En over tekorten op de arbeidsmarkt, die er wél nog steeds zijn. We praten en we schrijven erover, toen en nu nog steeds, maar we doen zo weinig.

Lees nog eens zo’n bijlage als “De Ondernemer” van het Eindhovens Dagblad. Onderwerp: “De Arbeidsmarkt”. Gek genoeg staat er nergens een datum op, maar hij is eerder tien dan vijf jaar oud. Ik heb hem hier en nu voor me liggen, voordat ook deze in de container voor oud papier verdwijnt.

Ik lees over werkloze 45-plussers die weer kansen krijgen. Ik lees over maatwerk. Over vechtmarkten, want “goed personeel” is er niet meer. “De personeelstekorten zijn van blijvende aard”, groot en met steunkleur opgemaakt. Ik lees over toch tamelijk “zekere” prognoses: herstel banengroei, groei in zorg en welzijn tot wel 3% per jaar, bescheiden groei in retail, groothandel en bouw en een bovengemiddelde groei in de horeca. De functie van “Winkelbediende” is de top-2 vacature bij de CWI’s in Noord-Brabant. Met op 1 “Productiemedewerker Industrie”. Vacatures zullen stijgen naar recordhoogte: 1.2 miljoen in 2008 (!). De beroepsbevolking neemt daarentegen niet toe. We kunnen niet zonder 55-plussers. De beste academische opleiding qua baanzekerheid is Bouwkunde. Ik lees over folderen om aan mensen te komen, spandoeken die al dan niet werken en over wervingsbonussen. Bij de sollicitatietips staan “een goede voorbereiding” en “een goede presentatie” bovenaan, met aandacht voor kleren, accessoires en kapsel. Ik lees over werkgevers die doorgaans in zee gaan met “jonge en dynamische mensen met een academische opleiding”, maar dat deze medewerkers ook weer snel en vaak binnen twee jaar weg zijn. Stijgende welvaart, maand na maand.

Pff. Het is even genoeg. De waan van de dag. Het aantal actuele vacatures is geen +1 mio, maar een dikke 100.000. Het CWI bestaat ook al niet meer en van de top-10 banensites zijn er nu drie helemaal uit de lucht.

Het lijkt een bijlage uit een vorig leven. In ieder geval van de vorige eeuw. Maar we praten over enkele jaren. Wat altijd blijft? Bijvoorbeeld die vreselijke tekorten aan passend opgeleide mensen. Laten we onszelf op dat punt gelukkig prijzen, echt, dat de economie in Europa zo slecht presteert. Dat er geen enkel uitzicht is op structureel financieel/economische ontwikkeling binnen de EU, is dan alleen maar mooi meegenomen. We zouden ons op “de arbeidsmarkt” helemaal geen raad weten met zelfs maar een beetje meer groei. “Gesloten bij gebrek aan personeel.”

En de onmiddellijk toe te passen les? Ga uit van eigen informatie, analyseer bij voortduring en handel naar bevind van zaken. Zelf doen.

Analyse
In deze illustratie staat alles wat u moet doen. Trouwens, dat zou ook wel eens iets kunnen zijn voor ‘Brussel’, of ‘Den Haag’… Maar ja, ambtenaren. Wat kun je daar nu van verwachten?

 

Wat vind je eigenlijk zelf?

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.