Edith Schippers is boos op mij. Zij vindt dat ik willens en wetens, zo vlak voor de verkiezingen, de VVD in een kwaad daglicht stel. Alleen maar om haar partij stemmen af te pakken. Dat is niet eerlijk. Een telefoontje naar De Telegraaf was voldoende om de zaterdag na het verschijnen van mijn blog groot uit te pakken. “Iedereen is tegen ons!”.
Hoe zou dat nou toch komen, Edith?
Misschien onderschatten jullie bij de VVD de kiezer. Neem nou maar weer eens deze partijpolitieke actie. Niet de premier, maar een mindere God, overigens toch belangrijk genoeg en hoog in de boom, moet het verhaal doen. Proberen recht te praten wat krom is. De vermoorde onschuld spelen. Zoiets als “Edith Schippers, de musical”. Joop van den Ende zou hier zeker iets mee moeten kunnen. Maar de muziek is nu nog vals en het script klopt niet. Dat De Telegraaf dat desondanks mooi vindt, zegt ook al weer het een en ander. Een kwestie van smaak, zullen we maar zeggen. Feit is dat ze bij de VVD de begrippen doorzichtig en transparant consequent door elkaar husselen. Ze weten het verschil niet meer. Ze zouden transparant moeten zijn, maar wat ze over de bühne brengen is daarentegen uiterst doorzichtig.
Straks maar weer even naar “Pauw” kijken en luisteren, want daar krijgt Diederik Samsom spreektijd om te zeggen wat hij nu eigenlijk vindt. Hij zal gaan uitleggen dat hij (natuurlijk, hij wel) precies begrijpt wat er aan de hand is. Natuurlijk denkt Samsom ook aan de coalitie, waarbij de twee drenkelingen elkaar wel moeten vasthouden om niet samen ten onder te gaan. Wat anderen over je zeggen, aldus nog steeds Samsom, is niet zo belangrijk, als je zelf maar weet dat je het goede doet. Bij de PvdA zijn we op de goede weg. De kiezer zal dat ook wel weten. Na het zuur komt het zoet, dat soort wartaal kunnen we verwachten. Dat Samsom ondertussen een stampende locomotief is die alle wagons gaandeweg is kwijtgeraakt, dat ziet hij niet, dat deert hem niet (denkt hij) of dat boeit hem niet. Artikel 1: Ik, Diederik, heb altijd gelijk. Artikel 2: Als ik een keer geen gelijk heb, dan treedt onmiddellijk Artikel 1 in werking.
De VVD noemt dat koers houden. Met die kreet zijn ze daar zelfs de campagne ingegaan. Koers houden! En dat twee jaar na de vorige verkiezingen. Waarin van alles werd beloofd, dat vervolgens niet binnen maanden of weken, maar zelfs binnen dagen en uren werd verkwanseld. Maakt niet uit joh, de kiezer vergeet snel. Doorzichtig, dat bedoel ik dus. Veel meer dan “bizar” hoorde ik, en hoor ik nog steeds, Mark Rutte vervolgens niet meer zeggen. De knaap vindt alles “bizar”, maar is zich er niet van bewust dat hij daarbij zelf de hoofdrol speelt.
Dan komt er morgen nog een groot verkiezingsdebat op tv. Dat noemen we “Rotte vis voor iedereen”, want zo gaat het ongetwijfeld lopen. Pechtold en Wilders hebben vandaag bij EenVandaag alvast het voorgerecht opgediend. Ooit zouden we dat niet meer doen, weet u nog wel? Het moest keurig en vooral politiek correct zijn. Maar ook daar wordt geen koers gehouden. Alleen al daarom de moeite waard om te volgen. Het meewarig en zachtjes neeschudden zal weer terugkeren, als je opponent aan het woord is. Elkaar op woorden vangen. Kinderachtig gedrag. De begrippen door elkaar halen, maar ondertussen om het hardst roepen: “Waar het om gaat….” Jammer genoeg is alleen de demagogie op topniveau.
Holle frasen voor de massa. Maar ik houd er vertrouwen in dat het electoraat als enige koers zal houden, woensdag.
Want als je van de daken schreeuwt dat je als kabinet blijft zitten, ook al wordt ieder mandaat je ontnomen, dan verdien je geen democratische stem. Dan ben je niets beter dan Poetin, dan doe je aan dictatuur. En dat willen we niet in Nederland, toch? U mag het zeggen.
Dan nu snel naar Jeroen en Drammerik…
Ton Westphal + No Nonsense ++ 