Het in naam ‘vrije westen’ gooit massaal bommen op IS. Wat dat dan ook is, IS, en waar ze dan ook zouden zitten. IS, wat weten ze er eigenlijk van? Dus hoe kun je ze dan effectief bestrijden? Alleen maar met grof geweld?
Met zoveel leed tot gevolg, aan beide kanten van de streep. En nog zoveel meer leed dat gaat volgen, want dat is wel zeker. Vietnam is destijds niet op de knieën gedwongen door maar door te blijven bombarderen. Ik weet het, het is water onder de brug. Maar toch. Zomaar een voorbeeldje, waar onvoorstelbaar veel menselijke ellende achter zit. Amerika, en natuurlijk ook de Vietnamezen hebben er nog iedere dag, 24/7 mee te maken. Dat gaat pas over als er één of twee generaties overheen zijn gegaan. En dan nog zie je de littekens. Die verdomde geschiedenis hè, waar we bij voortduring zo verdomd weinig van leren. Het is niet anders. Ieder land in de wereld heeft zijn voorbeelden.
Ondertussen doen ze de verkeerde dingen. Bij gebrek aan kennis, inzicht en analyse. Omdat ze die toch betrekkelijk eenvoudige natuurwet, dat de geschiedenis zich altijd herhaalt, maar niet interpreteren. De mens leert dus niet, en dat blijft een zorgwekkende gedachte. Zeker als de spanningen oplopen. Waar dan ook.

Ze doen de verkeerde dingen. En je weet dus op voorhand waar dat toe zal leiden. Dat betekent bijvoorbeeld dat ik mijzelf er sinds zo ongeveer een half jaar op betrap, dat ik om te beginnen het nationale politieke nieuws niet meer echt op de voet volg. ‘Het zal wel.’ Nou, dat was de voorgaande – pak’em beet – veertig jaren wel anders. Ben ik (het) moe geworden? Nee hoor, integendeel. Maar net als bij het Palestijnse vraagstuk, waar ze nu al eeuwen op dezelfde manier mee bezig zijn, zonder enig resultaat, is het niet zinvol om al dat nieuws dat de facto geen nieuws is, te blijven volgen. Zonde van je tijd. Kun je beter een goed boek lezen. Want iedere keer worden regels en regeltjes toch weer teruggedraaid, anders geïnterpreteerd, weggestemd, niet uitgevoerd of vooruitgeschoven. En natuurlijk: verkeerd begrepen. De pers krijgt de schuld, of Wilders. Net als op het wereldtoneel, waar de Amerikanen en/of de Joden het altijd hebben gedaan. Dat is wel makkelijk, je weet van tevoren naar wie je moet wijzen. Niet ikke, en ook niet wij, maar zíj! En het gewone volk, de mensen? Die trappen er in.
Iedereen neemt iedereen in de maling, zeker in de politieke arena. (Dat klinkt toch een stuk netter dan dat we massaal worden voorgelogen.) Alles is anders. Het is dus letterlijk zinloos. Zo gebeurt er niets van waarde, of veel te weinig. Zo’n zwakke regering, met zo weinig, of zeg maar gerust géén autoriteit.
De ellende is vooral dat dat niet slechts een Nederlands probleem is. Het speelt ook niet alleen op Europese schaal, het is mondiaal aan de orde. Zo kan eenoog de dienst uitmaken, want de wereld is blind. Een beetje slimmer zijn dan de rest is al voldoende. Poetin, IS. Dát zijn de spraakmakers. Dáár hebben ze het door.
Het passende antwoord, nóg een beetje slimmer zijn, blijft uit. Daarentegen roepen ze op tot een brede coalitie. En natuurlijk volgen ze. Zij in het vrije westen. De NAVO. Turkije is ineens weer vriendjes, om uiteenlopende redenen. Gemakspolitiek. Terwijl het daar aan alles ontbreekt waar zij in de westerse wereld zich zo op voorstaan. Benoem het gerust:
- de mensenrechten,
- een betrouwbare overheid,
- een strikt onafhankelijk rechtssysteem,
- vrijheid van geloof,
- afwezigheid van nepotisme en corruptie,
- scheiding van kerk en staat,
- een vreedzame samenleving die democratisch wordt geleid,
- goed georganiseerde en objectief te controleren toezichtinstanties…
Tjonge, dat is inderdaad nogal wat. Hebben we dat hier dan allemaal?
Jullie gaan het sinterklaasfeest vieren. Kwam de sint trouwens niet oorspronkelijk uit Turkije? Zeker, hij was ook een man die wilde dat de armen van de rijken zouden winnen. Daarom ook die naam: Nicolaas. Ik wens u een gezellig weekeinde toe, maar laat u niets wijsmaken. Wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe. Draai het eens om. Dát is pas een surprise!