OK, het wordt dus wél Dick Advocaat. Ik neem het Algemeen Dagblad in dit soort gevallen tamelijk serieus. Nog sterker, het is ongeveer de enige reden waarom ik het AD aanklik en even lees. Voetbaltransfers en zo.
Niet toevallig is het mijn vak, plat en kort: de juiste m/v op de juiste plaats. Dertig jaar en langer intensief mee bezig geweest. Passen en meten; sterke kanten maar ook de valkuilen in beeld krijgen voor niet alleen de werkgever, maar ook de werknemer. Plussen en minnen, een voortdurend proces van afwegen, onderzoeken en controleren. En, weet u, ik heb nog altijd de vaste overtuiging dat mijn vele opdrachtgevers en ik dat in al die jaren zorgvuldiger en voorzichtiger en met meer aandacht hebben gedaan bij de aanstelling van de eerste de beste verkoper binnendienst, dan dat een organisatie als Feyenoord dat doet in haar transferbeleid, inclusief de aanstelling van de belangrijkste werknemer: de trainer/coach.
Het voetbalbedrijf staat daar trouwens niet alleen in. Ook binnen de politiek zien we – bijna standaard – schrijnende voorbeelden. Iedereen weet dat ik die wanhoop en frustratie ooit van me af heb geschreven in het boek Menschen sind gesellige Tiere, nog altijd (maar niet meer zo lang) te koop bij bol.com. Het wordt tijd dat ik dat eens achter me laat, want er verandert toch niks. Daarom heb ik het in de afgelopen jaren ook al aardig van me afgeschud, al zeg ik het zelf. Ik ben in ieder geval goed op weg 😊. Over politiek maak ik me dus niet meer (zo) druk, het helpt toch niet. Je weet hoe het zit en je weet wat er (niet) gebeurt.
EMOTIE
Maar ‘Feyenoord’ is ook emotie. Je bent niet voor niets als kleine jongen, aan de hand van in mijn geval ome Lou, iedere twee weken naar de Kuip gegaan. Langs de Provenierssingel, de achterkant van het Centraal Station in en op één van de eerste perrons de trein naar station Stadion. De drukte, de sfeer en de successen. Dat vergeet je niet. En later, als jonge man en beginnend journalist, zat mijn beste verhaal ooit in een groot interview met Ernst Happel, bij hem thuis in Brugge. Ja, hij had wel wat te melden. En ja, hij wilde zielsgraag terug naar Rotterdam. Want Feyenoord, daar was nog wel wat van te maken. Praten over het spelletje. Waarom welke spelers, en zo. Ook dat vergeet je niet.
En dan weet je en dan zie je nu dat ze daar al jaren, en dus keer-op-keer, de verkeerde beslissingen nemen. Niet “slechts” als supporter, maar vooral ook als professional. Dat durf ik best te beweren. De keuzes voor de juiste mensen, niet dus. Nu weer Dick Advocaat, als het allemaal waar is wat er in het AD wordt gesuggereerd. En ze complimenteren er daar ook nog Martin van Geel mee (sic).
Advocaat, een vakman pur sang. Prima vent, uitstekende trainer. Betrouwbaar, een autoriteit en bijna altijd en overal succesvol. Klopt allemaal. Maar in de herfst van zijn carrière – de man is, als hij straks start bij Feyenoord, bijna 72 jaar oud – heeft hij zich ontwikkeld tot een sterke crisismanager. Een super-interimmer. Dat past ook prima bij zijn levens- en carrièrefase. Maar Feyenoord heeft iemand nodig voor de toekomst, de langere termijn. Vernieuwing, met een jonge selectie en veel talent op Varkenoord. Kinderen nog. Advocaat is iemand die van wedstrijd tot wedstrijd denkt, kijkt en handelt. De volgende wedstrijd is voor hem het belangrijkste. Niets mis mee, soms zelfs helemaal goed, maar Feyenoord moet het hebben van een visie, ook op de volgende seizoenen. Spelers opleiden, laten rijpen en verkopen. De juiste omstandigheden scheppen. Rust in de tent. Dat is het verdienmodel, want de Champions League win je toch niet. Waarschijnlijk mede om die reden hadden ze het daar nog maar een paar weken geleden over een model ‘Arsène Wenger’, zoals bij Arsenal. Laten zitten, geen paniek, we kijken naar de toekomst. En dan haal je Dick. Dat bedoel ik.
Ernst Happel is niet meer. Louis van Gaal was de beste geweest in deze setting op Zuid. Daar heb je immers geen last van vedetten en bijbehorend gedrag. Een schoolmeester met veel kennis en bewezen succesvol, die spelers vertrouwen geeft en beter maakt. Precies dát zoeken ‘we’. Als Louis begrijpelijkerwijs niet beschikbaar is, dan zal er ergens in de wereld toch wel iemand zijn te vinden die dat profiel op z’n minst enigszins benadert? Nou?
Maar dan haal je Dick.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 