… gevraagd om wat hij nu werkelijk vond, kwam hij niet verder dan dat er maar één ras op de wereld bestaat: de mensheid. En landen hebben we ook niet meer, dat heet de wereld. En zijn hilarische afsluiter, alhoewel jammer genoeg zeker niet zo bedoeld, was dat we maar één religie hebben, en die heet liefde.
De politiek stemt me niet blij en maakt me ook niet gelukkig. De politiek bevestigt mij alleen maar in mijn Haagse pessimisme. Daarom heb ik hier eerder al opgeschreven dat ik het steeds minder volg, de politiek. De ontwikkelingen op dat gebied in Amerika zijn voor mij belangrijker dan die in Europa, dat immers toch altijd en overal achteraan loopt. Als u een beetje terugleest onder het trefwoord Politiek op deze site, dan komt u 166 themablogs tegen. Dat onderwerp mag dus wel even rust krijgen, dan krijg ik het ook. Toch wil ik er hier en nu eentje uitpikken – ASSCHER SNAPT HET WEER EENS NIET – , ter illustratie van het volgende.
Want komende week zijn er weer verkiezingen in dit land. Dan mag je even kijken en beter nog: luisteren, en ook wel wat vinden. Nog sterker, er is niet meer aan te ontkomen. Alle media hebben zo wel hun itempjes, zoals deze zondag Buitenhof. Dat had ik precies op tijd aangezet, niet voor alweer een debatje Buma-Asscher (ik heb toch goed begrepen dat die verkiezingen gaan over de Provinciale Staten?), maar omdat Francis Fukuyama te gast was. Kijk, dat is iemand die ik wel even wil horen. Koffie en een broodje erbij, de zondag is begonnen.
De grap was dit keer dat op een gegeven moment beide eerder genoemde (landelijke) lijsttrekkers bij het gesprek werden betrokken. Uit de meedogenloze cameravoering had ik eerder al gezien dat die Asscher net deed alsof hij het allemaal wel begreep, wat Fukuyama niet alleen met zijn nieuwe boek bedoelde. Maar gevraagd om wat hij nu werkelijk vond, kwam hij niet verder dan dat er maar één ras op de wereld bestaat: de mensheid. En landen hebben we ook niet meer, dat heet de wereld. En zijn hilarische afsluiter, alhoewel jammer genoeg zeker niet zo bedoeld, was dat we maar één religie hebben, en die heet liefde. Fukuyama vond er het zijne van, maar hoe moet je daar nou op reageren? Niet dus. Asscher verdient op zulke momenten, waar er veel te veel van zijn, bescherming. Hij moet zich laten nakijken, waarbij aanvullende medicatie mogelijk wonderen kan verrichten. Want hij knippert bij het minste tegengas nog altijd en voortdurend met zijn ogen. Hij kan het dus niet aan. Al met al maakt dat hem absoluut ongeschikt om als “gezicht” de PvdA in verkiezingstijd te trekken. Want het is letterlijk en figuurlijk géén gezicht.
Dat wordt straks dus weer een grote nederlaag. De zoveelste. Eerder al heb ik Ahmed Aboutaleb genoemd als man die de PvdA weer naar oude niveaus zou kunnen opstuwen, in plaats van die armzalige negen zeteltjes die dankzij Asscher nu in de Tweede Kamer worden bezet. Ze zijn er de zevende partij mee. Ben ik een fan van Aboutaleb? Valt reuze mee, alhoewel hij in Rotterdam zeker presteert. Maar hij zou als enige wel Jesse Klaver de wind uit de zeilen kunnen nemen, want die gaat als we niet oppassen zo meteen echt het torentje opeisen. Dan zijn we met z’n allen echt veel verder van huis dan we willen. Kijk verder en denk na. Klaver is een ideale oppositieleider, dus houden zo!
Onder druk wordt alles vloeibaar. Dat betekent ook dat Gert-Jan Segers zich eensklaps ontpopt als absolute opportunist. En dat bij de christelijken, bij wie je op een zomerse, bloedhete zondagmiddag nog niet in het zwembad mag springen. Hij vindt als fractieleider van de CU in de Tweede Kamer, ik herhaal: een week voor de verkiezingen van de Provinciale Staten, dat je als huizenbezitter-voor-de-verhuur méér belasting moet gaan betalen. Nee maar, daarmee treft hij tenminste één Oranje vol in zijn kruis: de pandjesprins Bernhard. Ondertussen neemt diezelfde Segers partijen als de PVV en Forum voor Democratie de maat waar het gaat om hun populisme. Dat bedoel ik dus.
Ik lach er maar om. Dat doe ik tot besluit ook om het Engels van zo’n Asscher. Maar hij is zeker niet de enige, die het bij voortduring heeft over de gootsteen, oftewel de sink. De man bedoelt natuurlijk dat hij nadenkt, maar die gedachten kunnen met recht meteen worden weggespoeld.
PS Voor komende zondag heb ik een kijk- en luistertip voor u. Dan zijn Jesse Klaver en Thierry Baudet te gast in datzelfde Buitenhof, met als presentator, en dus gespreksleider, Jort Kelder. Dat zou een legendarische uitzending kunnen worden.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 