Hieperdepiep, eindelijk. Martin van Geel weg bij Feyenoord. Na het vertrek van Gio komt er zo veel ruimte voor een heropbouw, een compleet nieuwe start. Maar dan krijg je die namencarrousel. En tot mijn afgrijzen – echt waar – zie ik daar de naam van Ted van Leeuwen oppoppen. Nee hè, niet weer. Niet opnieuw de verkeerde man gaan aantrekken. Alsjeblieft, doe me, en vooral Feyenoord en al die anderen die van dat cluppie houden, niet aan. Tijd voor een flitsblog, zoiets als breaking news, omdat ik mij niets verbeeld maar wél weet dat deze stukjes in bepaalde kringen rond Feyenoord heel aardig worden gelezen. Ik hoop dat het helpt.
Zoals hierboven opgemerkt verbeeld ik me niets. Al enkele tientallen jaren run ik twee bedrijfjes waarvan de naam niet voor niets begint met No Nonsense. Die activiteiten hebben te maken met mensen en je kijk daarop. Heel plat en triviaal: de juiste persoon op de juiste plaats. Dat is en blijft de kern van mijn professie. Vandaar. En als ik dan even ook maar iets verder ga kijken naar het profiel van Van Leeuwen, dan moet ik er niet aan denken dat zo iemand bij Feyenoord de teugels in handen krijgt. Dat is een figuur die met gemak ook Jan de Jonge zal ondersneeuwen.
Even een cv beoordelen, ik doe het al dertig jaar. Ergens ‘achter’ kijken, carrièrestappen beoordelen. Opleiding en achtergrond, stabiliteit en continuïteit. Als ik dan naar Ted van Leeuwen kijk, dan is dat typisch iemand voor wie ik de telefoon om wat meer te weten te komen, nog niet zou oppakken. Ik zou hem dus zelfs niet bellen, maar weggooien. Als serieuze kandidaat. Met een paar keer klikken online leer je bijvoorbeeld al, dat hij in 2001 als Gelders journalist en supporter van Vitesse met de FIOD in aanraking is gekomen. Een dubieuze meneer, die om die reden ook moest opkrassen bij het weekblad Voetbal International.
Kijkend naar Feyenoord, willen ze daar – letterlijk en figuurlijk – met een schone lei gaan beginnen. Nieuwe trainer (waarover hier overigens al het een en ander is gezegd, maar dat nu even terzijde), nieuwe manager. Prima! Er staat een schitterend stadionproject op stapel van een paar honderd miljoen, waar het financiële enthousiasme nog niet van af spettert. Dat heeft alles met vertrouwen te maken, natuurlijk. En dan zou je een halve FIOD-crimineel aan de top van de operationele organisatie gaan benoemen? Get real. Maar dat is zeker niet alles. Mensenkenners en zeker professionals in de bedrijfstop van ‘search en selectie’, weten wat ik bedoel als ze even naar die cv van Van Leeuwen hebben gekeken.
EEN GROTE VALKUIL
Wie dan wel? Ik weet het zo 1-2-3 niet. Want dat vergt uitgebreid onderzoek, zoals hierboven opgemerkt: een search. En niet maar even wat namen roepen. Dan kijk je naar heel veel aspecten, die op een bijna perfecte manier – want 100% bestaat niet – in elkaar moeten vallen. Die mensen zijn er, want “Feyenoord” is natuurlijk prachtig. Sexy en gewild. Dat is een enorm voordeel, maar ook een hele grote valkuil (…). Wat allesbepalend is, en dus zeker moet worden meegenomen, is die hele bijzondere cultuur van Feyenoord. De mensen moeten hun cluppie weer terugkrijgen, iets wat onder Van Geel zo ongeveer helemaal was verdwenen. Een Tilburger.
Enkele weken geleden noemde Jan de Jonge, aan tafel bij Studio Voetbal – hier ook al eerder aangehaald – Feyenoord de club van het volk. En dat moest zo blijven. Hij heeft helemaal gelijk. Daar ligt ook de kracht, de twaalfde en de dertiende man. Al die emotie die voor de rest binnen Nederland ongekend is. Zo heel veel steden en regio’s in Europa slagen er niet in zoveel support te genereren als de club van Zuid. Dan moet je al snel naar Engeland, naar Manchester of Liverpool. Of naar Spanje, met Madrid en Barcelona. Milaan, Parijs en München staan wat dit betreft in de schaduw van Rotterdam. Hoezo, een potentieel grote club?
De juiste kandidaat moet dat maaswater in zijn, of waarom niet haar?, bloed voelen stromen. Stromen? Het kolkt, het kookt en het bruist. Rotterdam. Zuid. Anders weet je niet waar en voor wie je 24 uur per dag bezig bent. Dan snap je het niet; letterlijk en figuurlijk. Dus liggen je roots in het Rotterdamse, weet je uit eigen kippenvel wat Feyenoord betekent. Je hebt er gewerkt, je hebt er gelachen en je hebt er gehuild. Dát zijn de mensen waaruit je moet gaan kiezen. Dus schrap je heel snel Van Leeuwen – eenvoudig, toch? – , en kom je uit bij andere namen op die lijstjes, zoals bijvoorbeeld Henk van Stee. Ga op zoek! Kies en gebruik niet alleen je verstand, maar ook je emotie. Want dát is Feyenoord.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 