Maar op de een of andere manier houd ik iets van hoop. Dat jullie er nu eindelijk een keertje niet meer gaan intrappen, volgende week woensdag. Dat zou dan mooi passen in deze tijd: DISRUPTIE.
Nog precies een week, en dan kunnen we weer allemaal gaan stemmen. Eerder heb ik hier opgeschreven dat ik de volledige onberekenbaarheid, het politieke geneuzel, gekonkel, de leugens en bedriegerij, het geglij, het gebrek aan principes, het ontbreken van visie en creativiteit en vooral: het gebrek aan niveau helemaal beu ben. Daarom kon ik er maar beter niet meer over schrijven, de Haagse politiek.
Maar er is niet meer aan te ontkomen. Over een paar dagen kunnen we de nieuwe volksvertegenwoordiging kiezen. Alleen al dat woord, ‘volksvertegenwoordiging’. Dit land is zo versplinterd, op ieder gebied, dat het voortdurend alle kanten op gaat. Met één uitzondering: Mark Rutte. Die man staat letterlijk en figuurlijk boven de wet. Hoe raar is dat? Bij herhaling noem ik hem hier al jaren een pathologische leugenaar. En dat doe ik nu opnieuw, in de laatste week voor nieuwe verkiezingen. Waarin jullie in overgrote meerderheid weer allemaal voor dat liegebeest Mark Rutte gaan stemmen.
De avondklok zou als eerste van tafel gaan, aldus Rutte. Maar tijdens de persconferentie deze week werd die maatregel voor de derde keer verlengd. In plaats daarvan mogen volwassenen weer in groepjes van vier buiten sporten en mogen kinderen naar zwemles. En winkels mogen meer publiek toelaten en oh ja, gevaccineerde bewoners van verpleeghuizen mogen twee bezoekers ontvangen. Want je moet toch iets doen, zo zal het cynische duo Kip-zonder-Kop hebben gedacht. Dat noemen ze perspectief bieden.
‘Als we gaan versoepelen, dan eerst die avondklok van tafel.’ Rutte kan het allemaal zeggen. En Rutte hoeft zich nergens aan te houden. Hij is onaantastbaar. Komt er mee weg. Bijna precies zes jaar geleden heb ik daar al over geschreven: DE TEFLONLAAG VAN MARK RUTTE. Dus er verandert niks. Maar over een week heeft u de kans. (Trouwens, luister onderaan die blog zeker even naar de geweldige song van Miss Peggy Lee: Is That All There is?)
Het is zoals op de financiële markten, waar aandelen ook maar stijgen en stijgen. Geen enkele correlatie met de echte wereld, de reële economie, omdat er geen andere keuze is. Ze noemen dat daar “TINA”, oftewel There Is No Alternative. En kijk op de verkiezingslijst van de VVD, zoek de coryfeeën. De spraak- en smaakmakers van het politieke spectrum. Mensen bij wie je je graag wilt aansluiten. Geen dus. Onder een grote, hoge boom groeien weinig plantjes. Dus is het alleen maar Rutte, Rutte, Rutte. Hij vindt het heerlijk. Zelfs de naam van zijn partij valt weg. Peggy Lee had gelijk.
Maar op de een of andere manier houd ik iets van hoop. Dat jullie er nu eindelijk een keertje niet meer gaan intrappen, volgende week woensdag. Dat zou dan mooi passen in deze tijd: DISRUPTIE. Het kabinet-Aboutaleb I zal het zeker niet worden, omdat ze bij de PvdA consequent niet snappen hoe dit soort hazen (de kiezers dus) lopen. Nee, hijs zo’n letterlijk en figuurlijk nietszeggende tante als Lilianne Ploumen op je verkiezingsposters. Maar “Wopke I” sluit ik niet meer uit, en dat gevoel wordt per dag sterker. Samen met Pieter Omtzigt, die zijn land volledig terecht al eens een bananen-monarchie heeft genoemd, biedt hij ondanks alles een alternatief.
Iets van mijn dromen komt dan toch uit, zij het niet met Aboutaleb maar met Hoekstra in het Torentje. Zo komen diezelfde Aboutaleb, maar zeker ook Dijsselbloem – de PvdA heeft wél wat in de aanbieding, in schrille tegenstelling tot de VVD – in beeld voor bepalende posities die het land een duw in de goede richting kunnen geven. Het zou eens tijd worden. Vernieuwing, “yes you can”.
De volledige onberekenbaarheid, het politieke geneuzel, gekonkel, de leugens en bedriegerij, het geglij, het gebrek aan principes, het ontbreken van visie en creativiteit en vooral: het gebrek aan niveau, zo schreef ik hierboven op. Hé, dat past helemaal en allemaal op de kabinetten van Rutte sinds mensenheugenis.
- Voeg daar gerust een bundel gedwongen vertrokken bewindslieden, fraude en volksverlakkerij aan toe.
- Zoals rond het Koninklijk Huis met alle uitgaven, subsidies en salarissen (nog los van hun gedrag) – zie ook wat Zembla (NPO 2) daar onlangs weer over heeft laten zien -;
- de onvoorstelbare criminaliteit binnen de muren van de landsadvocaat die, juist ook door het ontbreken van ieder precedent, ook al heel erg past bij deze tijdgeest;
- het coronabeleid (‘don’t say more’);
- affaires als met de toeslagen, CO2, de gaswinning en een voorstel om dan maar een kerncentrale in – jawel – Groningen neer te zetten.
- Enzovoort, enzoverder.
Het is niet zo gek om Nederland een failed state te noemen. En daar kiest u zelf voor, over een paar dagen. Een mislukte staat. Komende zondag nog maar eens goed kijken en luisteren naar Arjen Lubach, omdat alle beetjes helpen.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 