Wat er is gebeurd weet inmiddels iedereen. Weer zo’n mediahype die de wereld lijkt te doen stilstaan, terwijl een paar honderd kilometer oostwaarts Iraanse kamikazedrones een heel volk dodelijk terroriseren. De oorlog woedt in volle omvang. Maar hier draait het toch echt om een armband. “Het is maar voetbal.”
Arne Slot is een fenomeen, dat is hier al wel eerder vastgesteld. Wat hij bij Feyenoord presteert, grenst aan het ongelofelijke. Zo’n knappe overwinning, uit bij AZ. Maar dat alles valt weg na het niet dragen van een regenboogband door aanvoerder Orkun Kökçü. De storm laait inmiddels zo hoog op, dat het voor de spelbepaler van Slot onmogelijk zal gaan worden om nog veel langer uit te komen voor zijn ploeg. Die aanvoerdersband is op Zuid verworden tot een strop. Slot moet zonder zijn enige creatieve speler na de kerst alweer opnieuw gaan beginnen. Hij mag daar vooral zijn eigen directie op aanspreken. Ondertussen blijven ze, niet geheel toevallig, vooral in en rond Amsterdam het vuurtje opstoken. Maar ook het “eigen” Algemeen Dagblad maakt gehakt van de Turkse international. En dat alles voor de bühne.
Iedereen heeft een mening, maar niemand begrijpt er iets van. Zoals zo vaak, en overal. In Studio Voetbal (NPO), dat enkele uren na deze non-gebeurtenis live werd uitgezonden, nam Gert van ’t Hof, zacht ei van beroep, vanwege corona de honneurs waar voor vaste presentator Sjoerd van Ramshorst. Dan wordt met enkele kenners het voetbalweekeinde doorgesproken. Het is mijn favoriete voetbaltafel: lekker een uurtje slap ouwehoeren over het spelletje. Maar volgens Van ’t Hof moesten we het deze zondagavond helemaal niet hebben over voetbal, maar over het toch eigenlijk schandelijke gedrag van Kökçü. Terwijl de speler in kwestie eerder al professioneel/correct had laten weten hoe het zat met zijn weigering, waarop die was gebaseerd en dat hij werkelijk waar in alle ernst voor iedere persoonlijke voorkeurskeuze respect heeft.
Maar Van ’t Hof had – heel onnatuurlijk voor hem – als een ware beul de bijl al klaargelegd. Dat belette hem niet om op voorhand te zeggen dat hij eigenlijk niks wist van het islamitische geloof. Hij had er geen studie van gemaakt, zo zei hij. Maar dat gedrag van Kökçü, dat kon toch echt niet in deze tijd. Nu zaten er met Ibrahim Afellay en Karim El Ahmadi toevalligerwijs ook twee overtuigde moslims aan tafel, en die reageerden beiden, en heel verstandig op de enig juiste manier: laten we het over voetbal hebben. Zij ondernamen dus geen poging om Van ’t Hof een spoedcursus Islamologie te geven, maar wilden verder. Zij begrepen hun voormalige collega Kökçü en zijn uitleg.
Niets aan de hand, want het draait niet om ontkenning, laat staan afwijzing van de hele LGBTQ-kwestie. Maar ook Kökçü heeft zijn (geloofs-)principes en een set van normen en waarden, die hem door afkomst en opvoeding zijn meegegeven. Misschien kunnen we ook daar respect voor opbrengen?
Maar nee, Barbertje moet hangen. Ik herhaal: iedereen heeft een mening, maar niemand begrijpt er iets van. Dit is nu typisch zo’n voorbeeld van een gebeurtenis die slecht (door Feyenoord) is gemanaged. Aan de overkant van de Maas speelt voetbaldwerg Excelsior in een houten stadionnetje, en die hadden iets vergelijkbaars met hún aanvoerder, Redouan El Yaakoubi.
Zij hadden het zoveel slimmer opgelost, door hem een niet-regenboogband te laten dragen, maar wel eentje die respect voor ieder mens weergeeft (dus ook voor de “gewone” heteroseksuele medemens, die overigens – maar dat terzijde – zo langzamerhand steeds minder gewoon is geworden).
Waar ik in eerste instantie dacht: goed, dat directeur Dennis te Kloese naar voren treedt om het hoe en waarom van die eenmalige aanvoerdersband op tv uit de doeken te doen, hij pakt toch zijn verantwoordelijkheid in zo’n explosieve kwestie, realiseerde ik me kort daarna dat zijn verhaal evenwel niet deugde. Want ook hij snapt kennelijk helemaal niks van de betekenis en impact van de islam op haar onderdanen en volgelingen. Ze gingen daar toch ook goed om met de ramadan, waar Kökçü zich zo strak aan houdt? Zodat hij midden in de wedstrijd naar de kant moet om vloeibaar voedsel tot zich te nemen, opdat hij in ieder geval (door) kan spelen. Dat vinden we/ze dan wel weer heel normaal.
Ik begrijp ook niet alles, maar in dit geval zeker wel de religieuze weigering van Orkun Kökçü. Respect, respect. Misschien kan ik het woord wel niet meer horen, want het wordt te pas en vooral te onpas gebruikt. Maar de Feyenoorder verdient deze behandeling niet. Niet alleen door de media, maar ook niet die van zijn eigen directeur. Er is veel belangstelling vanuit het buitenland voor je talent en voetballend vermogen. Je lijkt me een goed en sympathiek mens. Daar waar principes er nergens meer toe doen, en al helemaal niet in die spiegel van de maatschappij – ‘het is maar voetbal’ – , hou jij je rug recht. Je bent Nederland, dat ondertussen gewoon de koffers aan het pakken is voor Qatar, ontgroeid.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 