En weer roept iedereen schande. Dat dit niet mag gebeuren. Een dieptepunt. “Inktzwart” is ook zo’n cliché, en daarmee bedoelen ze niet de zware rook en al het verboden vuurwerk bij het begin van de bekerwedstrijd in Rotterdam tussen Feyenoord en Ajax. Het is net als wanneer er iemand gewelddadig is overvallen, of nog erger. “Bizar”, “diep triest”, “geen woorden voor” en “dat dit kan gebeuren!”. Ja mensen, dit gebeurt. Het is de tijd. Dat je als voetballer door iemand vanaf de tribune in je eigen stadion op je bek wordt geslagen. Dat een doelman nietsvermoedend in zijn eigen strafschopgebied voor zijn leven moet vrezen omdat hij door een idioot wordt aangevallen. En zo verder, en zo voort (1).
Dat je als voetballer voor de ergste dingen wordt uitgemaakt, daar zijn we al een beetje aan gewend geraakt. Maar de grenzen worden keer op keer, en keer op keer verder opgerekt. Nou ja, er zijn eigenlijk geen grenzen meer. Doe maar. Maak maar kapot. Maak maar dood en breek het maar af.
Iedereen roept dus ach en wee. Maar niemand heeft een oplossing die bestendig is. We gaan evalueren, de dader is inmiddels opgepakt en we gaan al dan niet een aanklacht indienen. De schade wordt verhaald, ook al is de kip te kaal om nog verder van te plukken. Met over een paar dagen de volgende wedstrijd.
Wie Arne Slot als coach en boegbeeld van Feyenoord na afloop van de wedstrijd heeft gehoord en gezien, kan langzamerhand wel concluderen dat hij er klaar mee is. Wil je zo’n club nog langer dienen? Met de ene megaboete na de andere. Met dreigende uitsluiting, ook al win je alles. Want als dit komend seizoen in UEFA-verband, dus in de Champions League gebeurt, dan haalt hij de volgende ronde niet. Ook al heeft zijn Feyenoord net met 5-1 gewonnen van Real Madrid. Feyenoord heeft een heel slecht, zeg maar gerust een onmogelijk imago in Europa. Deze halve finale tegen Ajax gaat natuurlijk weer de hele wereld over, met de bebloede bol van Davy Klaassen als nieuwsitem in alle (sport-)journaals en op alle voorpagina’s. Het zal als de zoveelste bevestiging worden gezien.
Het is wachten op de club die weigert in De Kuip te spelen. Omdat het geen veilige werkomgeving is. Je mag gerust zeggen dat ze bang zijn om uit die spelerstunnel te komen. Niet iets om trotst op te zijn, als Feyenoorder.
Die hooligans waren en zijn over de landsgrenzen al nergens meer welkom, want ze breken standaard de stadscentra af van de mooie clubs waar hun favorieten tegen mogen spelen. Ja, zo hoor je dan, het zijn er maar een paar. Ook nu weer. “Die verpesten het voor de grote meerderheid.” Dat klopt. Maar het gebeurt. En er schijnt niets aan te doen te zijn. Niemand weet het meer. De autoriteiten, beleidsmakers, clubbestuurders en anderen buitelen over elkaar heen met het spreken van schande, het uiten van hun afschuw. Maar daar blijft het bij. Ja, straks weer een forse geldboete, de zoveelste, en de volgende twee wedstrijden voor de beker in het nieuwe seizoen zonder publiek. Zoiets. Zodat in de derde wedstrijd de zaak weer vrolijk en onder luid gejuich door kan gaan? Uitsupporters zijn al niet meer welkom, maar wat maakt dat, kijkend naar deze woensdagavond, nog uit?
Laat ik hen dan maar de oplossing aandragen. Trek de vergelijking met een exclusieve parkeergarage voor bewoners. Daar kom je echt niet binnen als je daar niet woont, en even je auto kwijt wilt om boodschappen te doen. Hoe eenvoudig zoiets kan worden geregeld. Je hebt een code of een pasje nodig, eventueel gekoppeld aan kentekenherkenning en klaar. Ik ken een leverancier van domotica die dat niet alleen voor 300 auto’s, maar ook voor 50.000 echte supporters zou kunnen regelen.
Een kaartje voor Feyenoord? OK, maar dan wel voor tenminste één seizoen, alle wedstrijden thuis. Je zal je uitgebreid bekend moeten maken en je wordt nagetrokken. Balloteren heet dat. Je dient een Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) te overleggen. Vraag gerust ook nog een forse borgstelling voor als er schade wordt veroorzaakt. Je wordt persoonlijk geregistreerd, gevolgd en gecontroleerd. Pas na een irisscan kom je door de stadionpoort. Er zijn vast wel een paar Chinezen die je op weg kunnen helpen bij de implementatie van een en ander.
Dat betekent ook dat je duurbetaalde seizoenkaart niet overdraagbaar is. Feyenoord heeft vele honderdduizenden goedwillende, echte supporters. Minimaal zo’n 50.000 daarvan hebben het geldbedrag en het opgeven van een stukje privacy wel over voor hun strikt persoonlijk toegekende zitplaats. Ze zijn veilig in hun eigen stukje Kuip, tenminste voor een seizoen. Ze hoeven ook niet net als wilde dieren achter vervaarlijke hekwerken en door allerlei netten heen te kijken. In de wetenschap dat de wedstrijd niet alleen op tijd begint, maar ook gewoon kan worden uitgespeeld. Altijd. Ook al staan er op het veld twee spelers met hun voorhoofd tegen elkaar.
Niet eerlijk? Juridisch lastig? Feyenoord is toch een volksclub, die kunnen dat niet betalen! Roept u maar, ik weet wat u bedoelt en wilt zeggen. Staat haaks op inclusiviteit en gelijke rechten voor iedereen!! Sport, zeker voetbal, moet toegankelijk zijn voor de massa, en niet alleen voor de elite met een dikke portemonnee!!! En zo verder, en zo voort (2x). Maar het kan kennelijk niet anders, op de glijdende schaal waarin we ons maatschappelijk bewegen en misdragen. Zo ongeveer wekelijks trekken de voorbeelden in Nederland, dat toch zo gave landje, voorbij. Alles wat tot nu toe in de hele voetbalwereld is gedaan, blijkt uiteindelijk toch niet te werken dan wel onvoldoende effectief te zijn. Ook in het amateurvoetbal worden wekelijks scheidsrechters en bijvoorbeeld voetbalvaders bedreigd en voor rotte vis uitgemaakt. “Ik weet je wel te vinden!” In het profvoetbal komt dat onder volle media-aandacht aan de oppervlakte. Iedereen kijkt mee, en vindt er wat van. Maar een serieuze oplossing blijft achterwege. Praten en veroordelen, dat wel. De socials ontploffen.
Binnen enkele minuten twittert Dilan Yeşilgöz, de minister van Justitie en Veiligheid al de gebruikelijke clichés de wereld in. Joh! Maar duurzaam regelen is een Brienenoordbrug te ver.
Racistische spreekkoren, idiote, zeer bedreigende situaties met bijvoorbeeld zwaar vuurwerk, alle mogelijke voorwerpen en vloeistoffen (waarom nog geen echte wapens? Wanneer gaan we dat meemaken, dat er iemand wordt afgeknald of dat een veldspeler of doelman een mes in zijn nek krijgt?) vragen om een rigoureuze reactie.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 