Maar gelukkig zijn die Europese burgers helemaal niet zo argeloos, en mogen ze stemmen, schrijven en zeggen wat ze willen. Dat geeft het oude Europa nog altijd een grote voorsprong op landen als Rusland en Turkije. Laten we het koesteren. En zie wat er gebeurt in bijvoorbeeld Oostenrijk, Slowakije, Hongarije en inmiddels ook in Duitsland. Maar ook in Frankrijk en volgend jaar natuurlijk Nederland.
Alles is te koop. Europa heeft niets, behalve heel veel geld. Laat de persen maar draaien; ze hebben er ook in dit werelddeel ervaring mee.
Ik ben jaloers. Op de Russen die Poetin hebben, en op de landgenoten van Davutoglu. Mijn god, dát zijn onderhandelaars! Europa kan niemand op dat niveau naar voren schuiven. Het zijn makke schapen. Of uilskuikens, klaar om uit het nest te worden gehaald door die roofvogels uit het Oosten. Ze worden kaalgeplukt en opgegeten. Een lekker hapje.
Nee, ik zou zeker niet met de Russen willen ruilen, hoor. En ik zou zeer vanzelfsprekend ook niet in Turkije willen wonen. Dan zou deze blog misschien wel op zwart gaan, wie zal het zeggen. Wat ik bedoel is dat ik, als Europeaan – inmiddels tegen wil en dank – niet word vertegenwoordigd in dat soort gezelschap. Ik wil mij niet identificeren met een politiek schaap, en ook niet met een regeringsuilskuiken.
Europa staat tegenover de grootste problemen die het ooit heeft gekend. Een ouderwetse oorlog is daarbij vergeleken overzichtelijk. Dan weet je immers wat je te doen staat. Het is pompen of verzuipen. Met een duidelijke vijand, en daardoor ook veel groepsgevoel. Wij tegen zij. Bommen en granaten. Maar nu is het allemaal anders. We gaan dat nu niet allemaal in een blogje als dit even proberen samen te vatten; u weet wat ik bedoel. Mijn punt is duidelijk.
Geen idee, maar geld genoeg. Dus koopt Europa zijn problemen af. Turkije speelt daar erger dan handig op in, en vraagt niet alleen, maar krijgt ook ruimhartig de hoofdprijs. Natuurlijk, want een alternatief kost denkkracht, die überhaupt niet aanwezig is. Dan maar zo. Easy peasy. Kunnen we toch zeggen tegen die argeloze burgers thuis, die immers morgen weer op ons moeten stemmen, dat we het goed geregeld hebben. We hebben iets gedaan, toch? Maar gelukkig zijn die Europese burgers helemaal niet zo argeloos, en mogen ze stemmen, schrijven en zeggen wat ze willen. Dat geeft het oude Europa nog altijd een grote voorsprong op landen als Rusland en Turkije. Laten we het koesteren. En zie wat er gebeurt in bijvoorbeeld Oostenrijk, Slowakije, Hongarije en inmiddels ook in Duitsland. Maar ook in Frankrijk en volgend jaar natuurlijk Nederland.
En dan te bedenken dat de oplossing toch zo simpel is.
Miljoenen migranten, waaronder grote aantallen vluchtelingen. Een land als Syrië is inmiddels feitelijk non-existent. Duizenden mensenlevens die helemaal niets waard blijken te zijn. Keer op keer op keer. Turkije wil geen drie miljard, maar zes miljard in contanten. En schurkt aan tegen de EU. Onderdrukking, gevangenisterreur, geen vrije meningsuiting. Maar: ook EU. Omdat het moet (zie boven). U vraagt, wij draaien. Zoals gezegd, de oude wereld schudt wezenlijk op zijn grondvesten. In het Midden-Oosten heeft helemaal niemand rust. Al dat leed en verdriet in al die kampen, met kleine kinderen in de modder en de kou. Ja, ik roep bewust dat beeld nog maar even op omdat het allemaal en helemaal niet hoeft, al die ellende.
De westerse wereld is bezig met uitsluitend de gevolgschade. Ze doen niets aan de oorzaak: Vladimir Poetin. Eén man. Schuldig aan alle ellende in Syrië, migrantenstromen die Europa destabiliseren, MH17, burgeroorlog in Oekraïne, annexatie van de Krim. De actuele, enorme angstgevoelens, terecht en begrijpelijk, binnen de jonge democratieën aan de Oostzee. Zij zijn nu ook al snel hun grondgebied met hekken aan het afschermen. Zoals gezegd, één man.
Alles is te koop, zo begon ik dit stukje. Zoveel blijkt maar weer opnieuw. Dus waarom niet één miljard minder aan Turkije geven, en daarmee het echte probleem, de 100% oorzaak, in één keer uitschakelen? “The author of all your pain.” Bestaat James Bond alleen in de film? Is er voor EUR 1.000.000.000,- niet iemand te vinden die de klus wil, kan en zal klaren? Ik maak met liefde zijn Martini klaar. Shaken, not stirred.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 