DRIE KEER NIET BEGRIJPEN

Op de een of andere manier voelt het vandaag als een afsluiting, en dus ook een nieuw begin. Maar ik begrijp er drie keer niets van.

Laten we maar eens beginnen met Afghanistan. Kort, want daar is al zoveel over gezegd en geschreven. Ook door mij, onlangs nog in mijn stukje van twee weken geleden op deze site DE VAL VAN KABOEL ALS PARABEL. Maar per vandaag is het Westen dus uitgewinkeld, en rijden de Taliban met buitgemaakt Amerikaans oorlogsmaterieel triomfantelijk door de straten. Past allemaal in het beeld. Omdat ook Sigrid Kaag zich realiseert dat ze wel heel opzichtig heeft gefaald, probeert ze het goed te maken met een bezoek aan de regio. Gevaarlijk en opportunistisch, heel wat anders dan het pragmatisme waar D66 ooit voor stond. Ze zal daar eerder mensen voor de voeten gaan lopen dan daadwerkelijk optreden, maar het is goed voor de bühne.

Maar alle Afghanen die in het Westen moeten worden opgevangen, zijn anderzijds ook helemaal niet welkom. Gek, want we hebben hier aan alles gebrek, behalve aan geld. Dat klotst nog altijd tegen de plinten. Dát kan niet op, maar producten zijn er niet omdat we geen mensen hebben om het te maken, te installeren en te servicen. Geen mensen. Dat geldt voor iedere bedrijfstak. Van de industrie tot de horeca en van de gezondheidszorg tot bouw en installatie. Geen mensen. Overal op servicebusjes en op grote spandoeken en vlaggen op ieder industrieterrein in Nederland en onlangs ook nog in België gezien: Wij Zijn Op Zoek Naar Jou! Met alle uitroeptekens van dien, inderdaad. Maakt niet uit wat je kunt en wie je bent. Heb je twee handen en ben je niet helemaal gek? Dan ben je welkom.

Zo bezien ligt er een enorme kans, niet alleen dankzij de Afghanen die beschikbaar komen. Dat zijn er relatief weinig, maar er zijn nog zoveel andere migranten waar we in wezen niet zonder kunnen. Maar niemand doet er iets aan. Opleiden, trainen, inzetten. De overgrote meerderheid wil graag, zal dankbaar zijn. Ondertussen lopen alle mogelijke sectoren vast. Geen mensen.

1/3 VAN NEDERLAND BIJ GROFVUIL

Ik zou het kort houden, dus we gaan naar de nationale politiek. Ook kort, want iedereen die mij een beetje volgt weet dat ik er van walg. De nationale politiek. Maar ook daar een nieuwe start, en het einde van de poging van Mariëtte Hamer om mensen met elkaar te laten praten. Nee, naar elkaar te laten luisteren. Ondoenlijk. Want die wil niet met die en zij willen niet met hullie. Alsof er niks aan de hand is. Mondiaal, Europees gezien, binnen Nederland en in de maatschappij. Ondertussen worden 55 zetels in de Tweede Kamer achteloos overgeslagen. Zeg maar gerust op de vuilhoop geveegd. Dat is meer dan 1/3 van de volksvertegenwoordiging. Nu vind ik een uitroepteken wel op zijn plaats. Dus: meer dan 1/3 van de Nederlandse kiezers wordt bij het grofvuil gezet! Dat je dat doet met FvD en met de PVV kan ik gezien alle zaken in het verleden nog wel begrijpen. Maar de SP (9 zetels, evenveel als de PvdA), de Partij voor de Dieren (6), Volt (3) en Ja21 (3) zijn ook melaats verklaard. Ondertussen rommelt een demissionaire regering maar door, is er bepaaldelijk een leegloop en worden toch niet de minste posten waargenomen door mensen die het eigenlijk al te druk hadden en iedere competentie missen.

Zo komen we bij de derde afsluiting van een periode, die van de voetbaltransfers. Meer dan een miljard aan opgefokte waarde, alleen al in Engeland. Pond, geen Euro. Verkassende toppers als Messi, dit keer zoals zo vaak in één adem genoemd met Ronaldo, Lukaku, Alaba, Ramos en ga zo nog maar even door. De heftigste en dus ook meest opzienbarende transferperiode van dan deze eeuw. Een enorme stoelendans, tot in de laatste minuten van middernacht gisteren opgevoerd.

Als ik me even beperk tot mijn eigen cluppie, dan voel ik alweer medelijden. Het is niets minder dan sneu. Met een lege portemonnee aankloppen bij clubs en spelers. Moet ik hier uitleggen dat je dan voor paal staat? Dat je “nee!” hoort? Feyenoord klaagt over een te smalle selectie, maar ze laten bruikbare spelers als Haps, Fer en Burger de deur uitlopen, om er uiteindelijk geen vervangers voor te kunnen halen. Dus moet je geen krokodillentranen gaan huilen. Nee, Feyenoord moet zich gaan richten op eigen talenten. (Maar zijn die er wel?) Dan is juist spelen in de Conference League – iets anders is toch niet meer haalbaar – een prima podium voor groei en verdere ontwikkeling. Zo word je uiteindelijk een verkopende partij, in plaats van een niets minder dan wanhopig zoekende/vragende stakker zonder geld. Als Arne Slot desondanks toch nog resultaten gaat boeken, dat is alles boven plaats 5 en ‘overwinteren’ in Europa, dan mag hij naast Johan van Oldenbarnevelt op de Coolsingel gaan staan, in brons vereeuwigd.

Drie keer niet begrijpen. Maar wat ik wél begrijp is, dat Oranje straks ongewoon gaat winnen van Noorwegen. Ook al de afsluiting van een vreselijke periode, maar wel een nieuw begin zonder vraagtekens. Koning Louis III. Niet alles is slecht 😊.

Talenten, groot en klein. Kansen, mogelijkheden. Samen successen boeken. Beter worden. Niet alleen in en uit Afghanistan, maar ook in de politiek. Of bij een club als Feyenoord. Wie? Waar? Wanneer? Hoe? Doe er iets aan, en vooral: mee. (Photo by Barbara Zandoval on Unsplash)

Wat vind je eigenlijk zelf?

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.