DE VAL VAN KABOEL ALS PARABEL

Met dank aan Angela de Jong. De manier waarop zij vandaag in het AD het zoveelste seizoen van Janine Abbring met Zomergasten afsluit, is alleszeggend. Daar hoef ik niets meer aan toe te voegen, en dus hoef ik ook de knoop niet langer door te hakken. Want door die vreselijk aardige Hans Klok was ik toch aan het twijfelen geslagen. Toch nog een stukje Zomergasten? Omdat het de laatste was met Abbring? Ik durf het al niet meer te hopen.

Ondertussen staat de wereld op zijn kop, en volgens mij veel erger, ingrijpender ook, dan het cliché doet vermoeden. Dus stel je prioriteiten. Het wordt “Afghanistan”, en dat is inderdaad heel wat anders. Drie vrouwen naast elkaar op een kleurenfoto, vorige week. Zogenaamd kordaat stappend over het Binnenhof, maar je ziet aan alles dat ze kapsel en kleding veel belangrijker vinden dan de dossiers waarvoor ze zijn opgesteld. Wat een gansjes. Ik maak een voorbehoud voor Sigrid Kaag, die ik geen gans zou willen noemen. Maar vol in de onderhandeling zitten met Mark Rutte voor een nieuw kabinet – terwijl je enkele maanden geleden nog zo stellig beweerde, al was het midden in de nacht, dat het Rutte óf Kaag was en dat de wegen zich aldus scheidden – dat beschadigt je wel.

En als waarnemend minister van Buitenlandse Zaken heeft ze de situatie in Afghanistan natuurlijk dodelijk verkeerd ingeschat. Nee, Kaag is (veel) minder slim dan waar ik op had gehoopt en wat ik ook had verwacht. Een kwetterende eend, vooruit. Vliegtuigen vertrekken, maar kunnen niet landen en verdwijnen achter de bergen. Consternatie alom. “We weten niet waar dat vliegtuig is.” Maar uiteindelijk komt het leeg terug, terwijl op en rond de luchthaven van Kaboel vele duizenden mensen in doodsnood zijn. Samen met de minister van Defensie, Ank Bijleveld en de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, Ankie Broekers-Knol, gingen ze wel even tekst en uitleg geven. Nou ja. Terwijl Kaboel viel, zat Bijleveld vrolijk in de bioscoop en deed daar min of meer uitgebreid verslag van op Instagram. De Slag om de Schelde. Maar, lieverd, in de echte wereld is je verantwoordelijkheid de slag om Kaboel. Daar zitten honderden landgenoten als ratten in de val. Ben jij nou minister van Defensie of ben ik het? Doe iets!

(Als een volledig terzijde, waarom wordt altijd en overal gesproken over ‘Ank Bijleveld’, die toch gewoon gehuwd is en ‘Ankie Broekers-Knol’, die net zo gewoon is gehuwd? Relatief weinig mensen kennen Bijleveld als Bijleveld-Schouten, wat toch echt haar volledige naam is. Mogelijk is dat omdat Knol wel prima past bij deze Ankie.)

Uiteindelijk wordt er natuurlijk, onder druk van sociale media, wel iets gedaan. Te weinig en te laat. Waarbij Broekers-Knol ook nog uiterst ondemocratisch en onparlementair begint te rommelen aan de motie die haar daartoe opdracht heeft gegeven. Het is ongekend. Opnieuw en alweer. Maar who cares?

Nou moet ik zeggen dat Nederland niet alleen staat. Ook andere landen maken de verkeerde keuzes omdat ze liggen te slapen. Of in de bioscoop zitten. Van “Eén Europa” blijkt opnieuw niets. Bijvoorbeeld Frankrijk was begin deze zomer al actief met een evacuatieplan. Gezamenlijk optreden doet Europa alleen aan het buffet. Met Amerika als toeschouwer.

Ik kan Poetin tot hier horen bulderen van de lach. Hij biedt ons hieronder een leuke muziekclip aan, om ons wat op te vrolijken in barre tijden. Nu, en wat er nog aan komt. Nog wat verder naar het oosten trekt Xi Jinping gezellig zijn zoveelste fles rijstwijn open. Want het is ongelofelijk, de mate waarin en de manier waarop “het Westen” daar in Centraal-Azië ten onder gaat.

SLECHT IN VLIJT EN IJVER

Geen plan, geen idee, geen visie. Wat moesten we daar überhaupt? Wat wilden we bereiken? Hoe naïef was en is dat? Maar de westerse landen zijn met heel andere dingen bezig. Weten ze veel? Zie die drie dappere dames op het Binnenhof. Voor volk en vaderland, toch? Doorgeslagen in politieke correctheid, want voor ‘Goedenavond dames en heren, jongens en meisjes’ word je opgepakt. Dat zet mensen weg. Je moet respect hebben. Consumeren, façade, de zogenoemde socials en genieten. Dat is belangrijk. Goed in gedrag, slecht in vlijt en ijver. Met een dikke onvoldoende voor geschiedenis. Dan weet je ook niet hoe de toekomst er uit ziet. Rusland en China slaan zich op de dijen van de pret.

De werkelijke macht is definitief opgeschoven naar het Oosten. Het Westen is museaal geworden. Met de val van Kaboel als parabel bij haar eigen toekomst en geschiedenis. Maar who cares? (2x). We feesten en shoppen het weg. De terrassen zijn weer open.

Kaag, Bijleveld en Broekers-Knol. Komt goed.