Heb heerlijk gejuicht, afgelopen zaterdag. Meer voor Erik ten Hag dan voor Manchester United, overigens. Die club was ooit mijn favoriet op het internationale toneel, maar dat was toen Alex Ferguson daar nog de scepter zwaaide. Mooie man, grote successen. Eenmaal de Champions League winnen is helemaal niet zo goed, aldus Sir Alex. “Je gaat pas meetellen als je twee, drie keer de winnaar bent.” Mooi, zo formuleer je ambitie.
Ooit had ik de illusie dat daar iets aan zou worden gedaan, in het post-Ferguson tijdperk. Dat was met de aanstelling, nu tien jaar geleden, van Louis van Gaal. Toen de perfecte man om de betonrot op Old Trafford op te ruimen. Maar na twee jaar, en de winst van de FA Cup, werd Louis toch gewoon de straat opgeschopt. Als een hond.
KLEIN BIER
Het is na Ferguson nooit meer goed gekomen. Ja, Van Gaals opvolger en vriend José Mourinho won in zijn eerste jaar nog wel de Europa League, maar voor een instituut als ManUnited is dat klein bier. Je kunt zeggen dat ze daar nu toch eindelijk eens met beide beentjes op de grond moeten leren staan, want voor de rest, nationaal en internationaal, is er in de jaren na Van Gaal helemaal niets meer gepresteerd. De laatste titel dateert van 2013 (Ferguson). Tot afgelopen zaterdag, de FA Cup, met alweer een Nederlandse trainer. Let wel, zo’n bekerwinst in Engeland doet er toe.
Ik heb het er met Erik over gehad. Of ik er een stukje over mocht schrijven, tijdens onze contacten onlangs. Met zijn leuke lach, als hij zich eindelijk weer eens toestaat om te ontspannen, en met glinsterende pretoogjes vertelde hij mij daar geen problemen mee te hebben, immers: “Je wordt toch niet gelezen”. We moesten er beiden smakelijk om lachen.
De werkelijkheid is zoveel ernstiger. Ik heb Erik geadviseerd om te vertrekken uit Manchester. Hou de eer aan jezelf. En idealiter heb je daar die beker voor nodig, voor de ogen van niet alleen een uitverkocht Wembley, maar letterlijk en figuurlijk de hele wereld. Je gaat zelf, en de f*ck*ng Filthy Rich op het Ereterras kan gewoon de pot op. Die proleten. Maar Erik heeft nog een contract tot en met komend seizoen. Dat is nu eens een keer geen klein bier, daar aan de Sir Matt Busby Way in Manchester. Erik wacht dus op zijn ontslag, en zal wat dat betreft exact dezelfde weg als zijn landgenoot eerder volgen. Twee jaar, en met een FA-beker op zak de straat opgeschopt worden.
Dat is een jaartje gratis geld. Zo verschrikkelijk veel, dat past niet in de zak van Zwarte Piet. Daar heb je wel het hele schip van Sinterklaas voor nodig. Maar wat dan, Erik? Hij heeft het juiste gezegd, direct na zijn winst. Dan gaat hij wel ergens anders prijzen pakken. Zo is het toch nog een beetje goed afgelopen met Erik in Manchester. Een groot geluk bij een even groot ongeluk. Van absolute kokosmakroon, nitwit en loser tot tactisch genie. En dat allemaal binnen 24 uur.
Natuurlijk had hij nooit aan die job moeten beginnen. Ook daarom. Die tabloids en alle zogenaamde kenners in alle mogelijke televisiestudio’s, breken je na een gelijkspelletje onmiddellijk en zonder enig pardon helemaal af. Er blijft niets van je over. Helemaal niets. Maar nu is Erik eensklaps een tactisch genie, die tegenover Pep Guardiola een Masterclass voetbal heeft verzorgd.
De persoonlijkheid van Erik past niet bij een club als ManUnited, het is daar niet zijn cultuur. Om het maar voorzichtig uit te drukken. Erik had überhaupt niet naar Engeland moeten gaan, en dat heb ik hem ook verteld en hier opgeschreven. Duitsland, bijvoorbeeld Bayern München, dat was wel een goede optie geweest. Maar bij Bayern, toch zo bewierookt vanwege hun bedrijfsmanagement, snappen ze ook geen reet van mensen. Daar maken ze nu weer de fout om hun kaarten te zetten op Vincent Kompany. Stupide, gaat mislukken, wordt helemaal niets. Kom volgend jaar maar weer een keertje terug bij deze blog; nu kun je lezen hoe dat eerder is gelopen met een wél succesvolle Jürgen Klopp bij Liverpool en een niet succesvolle Xavi bij Barcelona. Maar ook dat Arne Slot het tactisch niet gaat redden bij Liverpool. Zonde, voor zowel Slot als Liverpool. Dat meen ik echt.
WAT NU, ERIK?
Wat nu, Erik? Ik heb je naam doorgegeven aan Dennis te Kloese, omdat je hebt aangegeven best terug naar Nederland te willen. Nog sterker, als Ajax je vorig jaar had teruggevraagd, had dat jou in een moeilijke situatie gebracht. Wel/niet, mede vanwege dat schip met geld. Maar ook daar hebben ze teveel verstand van mensen om jou te benaderen, ha ha… Ze blijven daar de goede keuzes maken, werkelijk waar. Het is smullen geblazen.
Omdat PSV natuurlijk verdergaat met Peter Bosz, is Feyenoord voor iemand als jou de enige serieuze club. Vind ik ook. Zo heb ik mijn shortlist, die nu op het bureau van Te Kloese ligt, geactualiseerd en uitgebreid tot drie. Naast Marino Pusic en Jindrich Trpisovsky nu dus ook Erik ten Hag. (Ik heb Dennis trouwens ingefluisterd dat Trpisovsky mijn voorkeur geniet. Sorry.)
Maar, Erik, jij komt er desondanks wel. In het vervolg wel beter luisteren. Niet naar je hart, en ook niet naar je portemonnee, maar naar mij.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 