HET GROTE KAPOTMAKEN

Kaputt. Broken. Cassé. Distrutta. Het is niet anders, alles is of gaat kapot. Alles. En het westen kiest er welbewust voor. Met genoegen, zou ik bijna willen zeggen. Alhoewel ik dat niet echt geloof, maar het begint er wel steeds meer op te lijken. We maken alles kapot, omdat andere westerse landen dat ook doen. Met volledige overgave. En dan willen landen die in dezelfde club zitten, vooral binnen de EU, niet achterblijven. Ze kijken naar elkaar en zeggen vervolgens heel snel: wij ook! Ja, dat gaan we ook doen! Doen, doen doen. Kapotmaken. Kapot. Kapot.

Ja, het is oorlogstijd. Rusland wil wat met Oekraïne, en Oekraïne heeft daar zelf niets op in te brengen. Dus doen ze daar een beroep op hun buren aan westerse kant. Dan zit je te stoken in weer een ander verband, dat van de NAVO. En ook daar wil al snel geen enkel land voor de ander onderdoen. Raketten, kanonnen, drones, tanks en ander oorlogstuig, plus een aanhoudende stroom munitie. Iedere dag, 24/7. Waar het westen druk mee kan zijn. Het lijkt misschien nobel, en daarom horen we nog betrekkelijk weinig tegenstemmen. Je moet die mensen daar helpen, toch? Ja, daar ben ik het zeker mee eens.

Maar je helpt ze niet door meer en meer oorlogsmaterieel te leveren. De enige die daar garen bij spint is Rusland zelf. En je vernietigt vooral je eigen samenleving ermee. Mijn toch al grote verbazing bereikt het stadium van verbijstering en zelfs fysiek aanvoelende weerzin, als er morgen wéér nieuwe wapenleveranties en sancties worden aangekondigd. Niet willen achterblijven, weet u nog wel? Me too, maar dan anders.

Het Westen gaat die oorlog niet winnen. En Oekraïne al helemaal niet. Poetin is op deze manier onverslaanbaar. Ben ik nou echt de enige die dat weet, en worden we met z’n allen in één of ander bizar complot gerommeld? Ik denk geen van beide. Het is eenvoudiger te verklaren. Dommigheid. Onnadenkendheid. Naïviteit. Kuddegedrag. Ik ben bang dat dat de vier begrippen zijn die aan de basis staan van de volledige, en ongekend snelle teloorgang van het Westen.

Het is zoals het dragen van water naar de zee. Zinloos, en hoeveel water je ook aansleept, met man en macht, je merkt er niets van. Dat is oorlog voeren met Rusland. Ja, er valt links en rechts een generaal, en ook overigens zijn de verliezen groot. Maar dat is nog niets met de verliezen, nu en op de korte en middellange termijn die het Westen voor zijn kiezen krijgt. De maatschappij wankelt als een oude, aangeslagen man van wie de beide knieën zojuist met een sloophamer zijn bewerkt. Die was na corona net een beetje aan het opkrabbelen, van Washington via Londen en Amsterdam tot Parijs, Brussel en Rome. Nieuwe hoop. Iets van energie- en levengevend elan. Opbloeiend ondernemerschap, terugvechten. Maar dan op de manier zoals bedoeld. Heeft niks met die bloedige ‘echte’ oorlog te maken.

Inmiddels is daar niets meer van over. Joe Biden slaat steeds meer en steeds vaker alleen nog maar wartaal uit. Hij redt het niet en hij weet het niet. Zowel internationaal als nationaal behoort hij tot de legendarische verliezers. Straks, bij de tussentijdse verkiezingen, zullen de democraten historisch inleveren. Een volslagen idioot als Boris Johnson trekt nu nog aan de touwtjes in Londen, maar is aangeschoten wild. Het bloed loopt eruit. In Nederland hebben we ene Rob – eenpansgerecht – Jetten, die dagelijks uitblinkt door als een kind te demonstreren dat hij het ook niet weet. De rest van de ministersploeg deelt in de dagelijkse malaise. Emmanuel Macron heeft dan wel een paar ideeën, is misschien nog wel de enige met een steekhoudende Europese gedachte. Maar hij verloor gisteren fors en ook al historisch. Hij wordt gedegradeerd tot een lamme eend. Uiterst rechts en links zijn de grote winnaars. Mensen juichen. Maar er valt niks te juichen, want ook zij worden alleen maar zwakker. Hun samenleving scheurt.

In Brussel waggelt een dom gansje, met een perfect aansluitende communicatie en performance. Ursula von der Leyen behoort eerder tot het kwaad dan dat zij iets toevoegt aan de oplossing. Als we deze korte reis in Italië afsluiten, dan ziet die degelijke Mario Draghi dat al zijn werk en getoonde talenten jammerlijk voor niets zijn geweest. Ook hij wordt straks weggestemd. Door ultra rechts. In Palermo heeft de maffia inmiddels de macht terug. Het spijt me, Giovanni Falcone. Ook jij hebt er uiteindelijk niets aan kunnen doen. Over kaputt, broken, cassé en distrutta gesproken.

Omdat mensen politici en hun beleid misselijkmakend beu zijn. Doodmoe van het inleveren van cultuur en gewoonten. Hun manier van leven, die onder aan de streep belangrijker is dan de voortdurende geldstromen in de Verenigde Staten dan wel het Europa van melk en honing. Zodra die geldstromen in razend tempo opdrogen, omdat alles maar dan ook alles moet worden doorgesluisd naar Oekraïne en de gevolgen van die oorlog daar, blijkt de ware volksaard. Met inflatiecijfers die de tien procent al lang zijn overstegen en onstopbaar doorkoersen naar de twintig en waarschijnlijk nóg hoger, is er geen geld meer voor min of meer normaal levens- en maatschappijonderhoud. De dreiging van koude voeten en onvoldoende betaalbaar eten. Zo wordt het universele personeelsprobleem overigens wel min of meer automatisch opgelost. Want de horeca, de reiswereld en de retail storten binnenkort definitief in. De industrie staat te wachten als volgende in de rij.

Geen geld (meer), geen grondstoffen (meer), geen gekwalificeerde mensen (meer).

Ik wens jullie een prettige week.

---

Hé, laat ons zo niet achter zonder oplossing! Beëindig die werkelijk alles en iedereen vernietigende oorlog in Oekraïne. Nu! De gevolgen daarvan zijn peanuts vergeleken met het armageddon dat zich thans aan het aftekenen is. Ik heb je gewaarschuwd.