Gisteren weer eindeloze files, vandaag weer weeralarm, morgen weer de langste files ooit… Een beetje sneeuw of hele bergen, eigenlijk maakt het niet uit. Dat Nederlandse verkeersnet is verstopt, net als het spoor trouwens. Een paar herfstbladeren – over acht maanden begint dat feest ook al weer – en de treinen rijden niet meer lekker. Alsof dat ooit het geval is, trouwens.
Drukte, drukte, drukte. In de trein stoot en duw je dat het een lieve lust is, agressief als dat de mensen vanzelf wel worden, vechtend voor hun plaatsje. En op de weg is het al niet anders, ALS het rijdt… Vergeet dat rijden maar, in de winter. Waarom zou je winterbanden laten monteren, als je toch niet harder dan af en toe 30 km. per uur kunt?
Waar ik naar toe wil? Heel simpel: laat die auto staan, en ga ook niet met de trein. Regel nu eindelijk eens een keer met elkaar – manager en werknemer – dat je vanuit huis kunt en gaat werken. Kunnen en gaan werken? Moeten, zul je bedoelen. Inderdaad. Als je naar buiten kijkt en de filemeldingen op teletekst een beetje volgt, dan zijn we daar toch al heel lang aan toe? Waarom doen we dat dan niet? Want dat dat niet kan – een “home office” – is natuurlijk absolute flauwekul.
Print dit bericht uit en hang het op het prikbord, geef het aan je baas, overtuig je collega’s! Al dat woon-werkverkeer is nonsens.
- Gespeelde gewichtigheid.
- Gebrek aan fantasie.
- Hopeloos tekort aan creativiteit.
We hebben allemaal prachtige, supersnelle internetverbindingen, skype, mobiele communicatie. En toch maar weer in die auto, hoe dan ook, wanneer dan ook, waar dan ook. Rare jongens, die Nederlanders.
Als ik mijn eigen bedrijfje voor 100% kan regelen vanuit mijn geliefde Ierland, met twee medewerkers (gelukkig niet veel, maar toch), en met – even tellen – thans dertien lopende en belangrijke opdrachten om vacatures in te vullen, en het werk gaat vanaf dat groene eiland gewoon door, dag en nacht, met de selectie-interviews mooi gebufferd als ik over enkele dagen weer in Valkenswaard ben (dan zijn aan mijn kant al met al zo ongeveer drie werkweken teruggebracht tot één dag woon-werkverkeer), wie bent u dan om glashard vol te houden dat u dat niet voor elkaar kunt krijgen? 🙂
Inderdaad, de servicemonteur en de verhuizer, de noodarts en de vroedvrouw, zij moeten de weg op. Als u daar dan wegblijft, als “account manager”, als “coördinator”, als “logistiek manager” of als “marketeer”, dan hebben die mensen meteen ook een beetje ruimte. Vrij naar Nike: “JUST DO IT”. En last but not least: wat dat aan CO2 scheelt! Waarom staat massaal thuiswerken nog niet allang op de politieke agenda?
Ton Westphal + No Nonsense ++ 