En daar is helemaal niets ironisch of nog erger mee bedoeld. Nee, ik bedoel de uitkomst van de gemeentelijke verkiezingen. Waar ik zoveel Nederlanders verwijt dat ze niet nadenken, dat ze maar achter anderen aanlopen, dat ze (dus) niet kritisch zijn en dat ze de diepgang van een watervlo hebben, moet ik nu, the day after, toch zeggen dat ik trots op ze ben.
Niks Trots Op Nederland, want dat is helemaal niks, maar trots op de Nederlanders dat ze dat dus ook zelf inzien. En daar naar hebben gehandeld. Dus niet op TON hebben gestemd. Maar die partij is een voetnoot, waar heb ik het over. Nee, die Nederlanders hebben vooral de PvdA laten verliezen, die schreeuwlelijk van een Kant met haar SP (en nog steeds volhouden dat het niet om ‘poppetjes’ gaat, Agnes?) en het CDA. VVD stabiel, opmerkelijk, winst voor D66 dat de leus van enkele decennia geleden weer van stal kan halen (er verandert immers nooit iets): het redelijke alternatief. Oftewel, als je het niet meer weet dan Pechtold maar.
En als vanzelfsprekend grote winst voor PVV en in het Rotterdamse veel steun voor Leefbaar. Met ook in de Rijnmond – opnieuw en ook daar – verlies voor, jawel, de PvdA.
De Nederlanders zijn niet gek. Ze snappen heel goed waar het om draait. Ze hebben letterlijk en figuurlijk gestemd. En ik vind dat ze gelijk hebben. Ha, ik sta niet alleen. “Nederland” weet gelukkig verdraaid goed hoe het zit, in tegenstelling tot “Den Haag”. Daar gaat het moddergooien dus gewoon door. En daar wordt gemakshalve zo’n 20% van de kiezers, zijnde het electoraat van Wilders, uitgesloten. Daar wordt geroepen dat je wint als je verliest, en dat je verliest als je wint. Nou, dat zullen we 9 juni dan wel eens zien.
Als het uitkomt dat de geschiedenis zich altijd, voortdurend en overal herhaalt, dan zou ik niet in de schoenen van Wilders willen staan. Ik zou geen oog meer dichtdoen.
Maar laten we toch hoopvol afsluiten. Die Nederlanders – alhoewel amper de helft heeft gestemd – zijn lang niet zo dom. Gelukkig maar.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 