OPEN BRIEF AAN GEERT WILDERS

Valkenswaard, 22 november 2010

Beste Geert,

Wat heb je jezelf toch weer nodeloos in de problemen gebracht!

En niet alleen jezelf. Onvoorstelbaar. De regering is feitelijk aan het wankelen en de oppositie, met de door jou zo gehate Pechtold en Halsema voorop, staat te juichen aan de zijlijn. Je geeft die twee bijna iedere dag nieuwe munitie. Dan gaat het helemaal niet om het beleid van de regeringsploeg, maar altijd weer om jouw gedoogsteun. De mensen in het land worden daar doodziek van.

Ga nou eens regeren en stop met al dat moddergooien. Dankzij jou is dat mogelijk geworden. Maar ook dankzij jou wordt er bijna iedere dag wel weer een kruiwagen met modder, nou, zeg maar gerust met stront de Tweede Kamer binnen gereden. Het stinkt daar inmiddels behoorlijk. En dat is jouw schuld.

Ik neem je dat kwalijk, want het was allemaal helemaal niet nodig geweest. Dan helpen die excuses – die je overigens heel netjes aan ons hebt aangeboden – ook niet meer. Je doet iets vreselijk stoms, met open ogen en vooral met open oren, willens en wetens heb je zitten schutteren. Dan kom je er bij mij niet mee weg om “sorry” te zeggen. De mensen, in en buiten Den Haag, mogen inmiddels meer van jou verwachten.

Ik ga hier en nu niet in op alle consequenties voor de manier van oppositievoeren, voor de geloofwaardigheid van de regering, voor het optimisme van Mark Rutte en nog breder: voor het aanzien van de politiek. Maar wil jij nou werkelijk overal zo’n dominerende rol spelen? Wil jij werkelijk alle 365 pagina’s van de jaarlijkse politieke agenda bepalen? Ik geloof er niets van. Maar je roept het wel over jezelf af. Mijn  punt is, dat je veel beter had moeten selecteren toen je je Tweede Kamerfractie ging samenstellen.

Dat soort levensbelangrijke klusjes – je hebt het zelf gemerkt: binnen een paar dagen staat de Regering te trillen op zijn grondvesten – moet je in het vervolg echt veel serieuzer oppakken. Waarom doe je dat allemaal alleen? Of in ieder geval kennelijk zonder professionele hulp? Als je voor de Rechter moet verschijnen, dan neem je de in jouw ogen best denkbare advocaat. Dat is verstandig. Maar als je een groep mensen om je heen moet verzamelen in het dagelijkse politieke bedrijf, ook niet onbelangrijk, dan neem je zomaar wat sollicitanten aan. Onbegrijpelijk. Nou weet ik ook wel dat het grootste probleem “goede mensen” is. Daar hoorde ik tien jaar geleden ook Pim Fortuyn al over. Hij keek destijds met angst en beven vooruit naar de verkiezingsuitslagen. Niet omdat Pim bang was die verkiezingen te verliezen, maar omdat hij – net als jij – kon voorspellen dat de winst heel groot zou zijn, de aanhang enorm en het aantal zetels in de volksvertegenwoordiging navenant. “Wie gaat daar allemaal zitten”?, ik hoor nog zijn vragende noodkreet. Jij hebt altijd goed naar Pim Fortuyn geluisterd en gekeken, dus ik wil je nu niet horen over verrassingen. Je kon weten wat je uitdaging was.

En dan ga je anno 2010 gewoon ceeveetjes van solliciterende would-be kamerleden zitten lezen? Zeg niet dat het niet zo is, want anders hadden we nu niet met figuren als Eric Lucassen en Marcial Hernandez opgescheept gezeten. Na de nodige vraagtekens rond mannen als Hero Brinkman en Dion Graus, kon je je dat al helemaal niet meer permitteren. Dom, dom, dom.

Geert, hoe dom kun je eigenlijk zijn? Waarom laat je je niet ook daar, net als in de rechtszaal, bijstaan door de beste professionals? Juist voor die zo vreselijk belangrijke invulling van je Tweede Kamerzetels. Waar iedereen naar kijkt, de hele wereld. Dan zie ik weer jouw lullige interviewtjes ergens in een achterafzaaltje, waarin jouw topkandidaten iets over zichzelf mogen vertellen. Letterlijk een toneelstukje. Gruwelijk. Dat kan zo verschrikkelijk veel beter!

Je kunt je dit soort misstappen dus niet permitteren. Trek er lering uit. En verschuil je niet achter een Fortuyn, die dus ook al had geconstateerd dat er “geen goede mensen” zijn. Die zijn er namelijk wél. Altijd, en overal. Ook in de politieke arena. Alleen: de werving en selectie van toptalent is specialistenwerk. Nu ben jij ook in die akelige valkuil getrapt om te denken, dat we allemaal verstand hebben van mensen. Met grote gevolgen. Je hebt vele, grote voorgangers. En het is van alle tijden. Maar daarom nog niet goed te praten.

Een belangrijk voordeel van deze tijd is, dat er inmiddels heel veel bewezen testmateriaal en beproefde selectiemethoden voor handen zijn. Voor relatief weinig geld. En heel accuraat. Valide. Snel. Betrouwbaar. Dat is allemaal precies wat je nodig hebt. Werven, selecteren, testen, controleren, screenen en uitzoeken. En nog een keer. En nog een keer, zeker als het gaat om de Tweede Kamerfractie van de Partij voor de Vrijheid. Ik geef je mijn telefoonnummer, want die oplossing, zeg maar gerust die verlichting, die is echt maar één gesprek van je verwijderd: 040-2046440.

Geert, doe er wat mee. Groeien, iedere dag een beetje beter worden. Geldt dat niet ook voor jou? Je hoeft echt niet alles alleen te doen. En niet iedereen heeft overal verstand van. Dat is echt geen schande. Zelf moet ik er bijvoorbeeld niet aan denken om in de politiek te gaan. Kan ik niet en wil ik niet.

Maar wat ik wél kan, en wil, is het verschil maken bij keuzes van mensen. Ben ik echt heel goed in. Bijna net zo goed als jij dat bent in het politieke bedrijf. Sluiten we toch met een glimlach af.

Ik hoor je graag!

Groeten uit een koud Valkenswaard, waar de sneeuw al in de lucht lijkt te hangen, van

Ton Westphal