Martin Jol weg bij Ajax.
Ben ik nou zo slim, of zijn jullie zo dom??
Dat heeft toch iedereen allang zien aankomen? In ieder geval de volgers van deze blog, die reeds op 28 januari dit jaar hebben kunnen lezen dat onze Martin grijzer, grauwer en pafferiger dan ooit was. Toen al. We weten allemaal wat er sindsdien is gebeurd. Denk alleen maar eens aan de open, constructieve relatie met Danny Blind. Eens een assistent, altijd een assistent; met de uitstraling van een regenwurm word je geen kampioen. Typerend dat dit trainingsvest ook nu niet de honneurs waarneemt, maar assistent van de assistent wordt. Wat een niveau. Hij had bij Sparta moeten blijven, want toen gebeurde er wat, ook met hem.
Je kunt het zien, je kunt het ruiken, je hoeft geen voorspeller te zijn om te weten wat goed en wat fout gaat. Al die overeenkomsten tussen het bedrijfsleven, de sport en de politiek. Het lijken allemaal wel net mensen…
Maar de meeste mensen zien en ruiken niet. Ze doen maar wat. Soms zit het mee, en soms zit het tegen.
Als u mijn blog over Martin Jol er nog eens op naleest – ik maak graag reclame voor de voorspellende waarde van wat u hier zo links en rechts kunt lezen – , dan merkt u ook dat niet alles ook 100% uitkomt. Gelukkig niet; ik zou het er anders benauwd van krijgen. Want de uitslag van de jongste PSV-Feyenoord had zelfs ik niet kunnen voorzien. Maar Mario is een kind van de club. Krijgt dus alle krediet dat Feyenoord bij zoveel anderen mist. Mario is strijdvaardig, in de wetenschap dat hij bij NEC ook na een eerste seizoenshelft onderaan stond, en na de winterstop opstoomde naar Europees voetbal. Ik geloof niet dat dat kunstje nu weer voor hem is weggelegd, maar er is wel een proces aan de gang op Zuid. En er is en er blijft nog altijd vertrouwen. Dat is zo vreselijk belangrijk. Voor Feyenoord. Maar natuurlijk ook voor u, voor uw bedrijf, voor uw klanten, voor sollicitanten, voor de regering, voor Mark Rutte, voor Yuri van Gelder, voor Sinterklaas, ja voor werkelijk alles en iedereen.
Zonder vertrouwen win je niets, en wat de sint betreft: als er niet in je wordt geloofd, dan besta je zelfs niet…
Visie, lol in je werk, met elkaar doelstellingen volgen. Bijsturen, overleggen. Samen lachen en samen huilen. Martin, ik wens je een passende club. Laat dit een les zijn, voor jou en voor iedereen: volg je hart, en nooit je portemonnee.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 