Je zal maar Ronald Koeman heten. Eén van de beste libero’s die het internationale voetbal ooit heeft gekend. Glansrijke carrière als speler, zowel op clubniveau als bij Oranje. Heeft in zijn nadagen welbewust voor een afbouw bij Feyenoord gekozen. Goh, wat waren ze daar ‘op zuid’ blij met zo’n vedette. En terecht! Een belangrijke, achterliggende reden voor zijn keuze destijds, was vooral het kunnen meedraaien onder de kleurrijke coach van toen: Willem van Hanegem. Die ervaring zou hij goed kunnen gebruiken, later, als trainer. Leren en afkijken. Beter worden. Typisch Koeman.
Ondertussen was hij bijna altijd als laatste weg van het trainingsveld. Want hij wilde nog een kwartiertje op doel schieten. In zijn eentje. Rechts bovenin, hard door het midden, links over de grond. Terwijl de (veel) mindere goden dus al onder de douche stonden, hun gouden horloge omdeden of naar hun foute auto onderweg waren.
Ronald Koeman is bezig met zijn carrière. Toen en nu. Passen en meten, nadenken en kiezen. Of even niets doen. Weloverwogen.
Zo is hij ook het trainersvak ingestapt. Eerst helpen, assisteren. De pilonnen neerzetten en de ballen ophalen. Samenwerken met Guus Hiddink. Heel veel leren. Tweede, derde of vierde man. Welbewust nergens te groot voor. Zijn tijd zou nog wel komen. Maar nu zit hij dus bij Feyenoord.
Net als hijzelf, had ik ooit gedacht dat hij wel bij Barcelona terecht zou komen. Goede contacten met Johan Cruijff en zo. Maar die echte top heeft hij als trainer (nog?) niet gehaald. Nog maar enkele weken geleden leek het er van te komen. Oranje lonkte. Een nieuwe groep samenstellen, kwalificatie afdwingen voor dat prachtige toernooi, straks over twee jaar vol in de schijnwerpers in het beloofde voetballand: Brazilië. De beste voetballers, de grootste stadions, de mooiste vrouwen. Alles in de overtreffende trap. Fantastisch om mee te maken. Dáár doe je het voor. Maar hij bleef bij Feyenoord. Hij had een contract. Typisch Koeman.
Als ik het al weet, dan zal Koeman het ook wel weten. Je bouwt een team rond de doelman, de vrije verdediger, de spelbepalende middenvelder en de scorende spits. De zogenaamde “as” van het elftal. Kijk alle kampioensploegen er maar op na, het klopt. De rest vul je in met indianen. Is allemaal niet zo belangrijk. Maar die vier, die heb je echt nodig. Dáár moet je vooral aan werken. Maar zijn ploeg startte in Europa met in die as alleen een doelman. Waarbij vooral het ontbreken van een spits voor de verwachte ontluistering zorgde. Hoe kun je in godsnaam zonder spits de wedstrijd gaan spelen? Maar het ergste komt nog.
Een paar uur na die natuurlijke eliminatie binnen enkele weken voor beide Europese toernooien, haal je twee spitsen. Nadat je al bent uitgeschakeld. Moet je zo’n Piet Pelle helemaal uit Parma laten fietsen om tegen PEC Zwolle te gaan spelen? Of tegen Willem II? ADO Den Haag? En heb je dan als extraatje ook nog Wesley Verhoek nodig?
Feyenoord. Die naam zal voor altijd synoniem blijven aan absurde uitersten. Torenhoge verwachtingen, snijdende teleurstellingen. Opbouw blijkt afbraak. Winst is verlies, per definitie. Dat is daar de ijzeren traditie, met 45.000 man op de tribune. Ken je klassieken.
Hij had dit jaar Europa moeten halen en (desnoods bijna) kampioen moeten worden. Dan was Feyenoord voor Koeman een meesterzet geweest. Een weloverwogen tussenstop, in zoiets als “een tweede ronde” op weg naar een mooie plek in een Europees rijtje van toptrainers, met – als vanzelfsprekend – dito clubs. Typisch Koeman.
Maar Europa is dus te hoog gegrepen en die zesde plaats op de ranglijst van vandaag lijkt mij nog niet zo irreëel.
Je moet als trainer/manager vooral goed nadenken. Ratio tegenover emotie. Afdwingen dat je gaat meebeslissen. Denk aan die as. Doen, in plaats van “afwachten wat kan”. Neem ook daar een voorbeeld aan Hiddink. Bij hem gaat het ook weleens mis, maar dat zijn toch de uitzonderingen die de regel bevestigen. Hiddink is top. Maar Koeman is zichzelf niet meer, met als gevolg dat “Barcelona” verder weg is dan ooit. Zo kan een carrière breken zonder ontslag.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 