“En bovenal zijn al die kutmarokkanen – sorry hoor, ik heb het woord niet bedacht, dus geen stenen door de ruit alstublieft, heren, vrijheid van meningsuiting, laten we tolerant zijn en begrip voor elkaar tonen, respect en zo – in één klap extra zielig en gediscrimineerd. Van de homospugers tot de Jodenhaters, van de winkelstraatterroristen tot de voetballers en de scholieren op wat ooit Ibn Ghaldoun was. Enzovoort, enzoverder. Zelfhulpgroepen en meer begeleiding zijn daarom dringend gewenst. Laten we er over praten, aan tafel met een kopje thee. Het zijn immers onze mede-Nederlanders, met alle rechten van dien… En ze hebben het al zo zwaar.
Nee, Geert Wilders heeft niet zomaar een foutje gemaakt.”
Binnen 48 uur (en een paar minuten) haal ik m’n gelijk. En dat wil ik bij deze dan ook echt even “halen”. Ongelofelijk, wat laat die Rutte, en daarmee de hele regering, zich kennen. Een doorzichtige, goedkope truc. Met z’n interview in het Jeugdjournaal, vrijwillig aangeboden. Een beetje journalist zou dat weigeren, natuurlijk. Maar dat gaat (ook al) niet gebeuren. We hollen weer achter elkaar aan, we hebben weer een hype en alle aandacht wordt goedkoop afgewend van een tegenvallende economie, hogere werkeloosheid, gezinnen die het niet meer trekken, steeds meer huizen onder water en een vernietigende verkiezingsnederlaag voor de twee partijen die voor al die ellende en tegenvallers verantwoordelijk zijn.
En dat hij iedere week lesgeeft op een school in Den Haag, dat weten we nu zo langzamerhand wel. Dat heeft al langere tijd geleden de status van ‘koketteren’ bereikt, en ik had zo graag gewild dat onze minister-president wat meer in de aanbieding zou hebben. Maar keer op keer laat hij dat na: presteren.
Nee, ik ben geen PVV-supporter. Maar ze hebben daar niet altijd en per definitie ongelijk. Als ze deze actie van Rutte “walgelijk” noemen, dan sluit ik me daar met datzelfde woord zeer bij aan. Walgelijk, maar ook doorzichtig, flauw, goedkoop en slecht. Een minister-president onwaardig. Toch slecht gekeken en geluisterd naar Barack Obama. Mark, leer je nooit meer wat (bij)? Daarmee komen die leerlingen van jou ook niet verder, hoor. En het land al helemaal niet.
Maar ik had het al voorspeld. Marokkanen, en natuurlijk zeker ook die kindertjes, zijn allemaal zielig. Er was een tijd dat we dat “stigmatiseren” noemden.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 