Nadat ik op 22 februari van dit jaar hier heb geschreven dat de Coolsingel ook dit jaar weer leeg zou blijven, vind ik dat ik even iets moet toelichten. Ja, die Coolsingel stond deze maandag vol met vele duizenden mensen. Feyenoord-supporters. Zoals ik, in 1970. Maar toen was de prestatie er naar. Een doorbraak, Europese allure. Iets bijzonders. En er was niet alleen hoop, zoals altijd bij Feyenoord, maar ook perspectief.
Dat is er nu allemaal niet (los van die eeuwigdurende hoop). Ondertussen verwacht Martin van Geel, dat is die falende manager die zelf denkt dat hij het altijd goed doet, dat hij ook volgend seizoen gewoon doorgaat bij Feyenoord. De inmiddels letterlijk uitgesproken citaatjes waren hem in diezelfde blog van 22 februari reeds in de mond gelegd. Grappig, al zeg ik het zelf.
Dat is dus dezelfde Van Geel die zijn spits Michiel Kramer, nota bene verantwoordelijk voor een fraaie treffer in de bekerfinale van afgelopen zondag, keihard afvalt. “Ja”, zegt hij, “Luuk de Jong en Bas Dost zijn natuurlijk stukken beter, maar die kunnen we niet halen”. Dat hij daar zelf bij uitstek debet aan is, dat schijnt hij zelfs geeneens te beseffen. Het is maar een voorbeeld, maar ook zo typerend. Hoe ga je om met mensen? De club? Maak je op die manier spelers beter?
Maar goed, ik wil niet in herhalingen vallen. Dit is dus een verplicht stukje over Feyenoord. Omdat die bekerwinst werkt als slaapzand. Want er is niets veranderd. Eigenlijk is het alleen maar erger geworden door die dennenappel. Want nu zal Giovanni van Bronckhorst echt niet vertrekken. Die blijft lekker zitten, zodat ze zich op Zuid kunnen gaan opmaken voor opnieuw een (zwaar) tegenvallend seizoen. Immers, het gaat er niet om je te kunnen voegen in een rijtje met PEC Zwolle en vorig jaar FC Groningen, maar dat je iets kunt gaan betekenen in de titelstrijd. Op de UEFA-ranglijst staat Feyenoord voorlopig op plaats 101, niet alleen achter Ajax en PSV, maar ook achter AZ (44) en FC Twente (76). Dáár gaat het uiteindelijk om, en niet om die toevallige winst – nota bene dankzij Dick Advocaat – van de KNVB-beker. Drie keer kampioen in de afgelopen veertig jaar… Ja, goed bezig in De Kuip. Niks aan de hand, Martin van Geel. Get real!
ERNSTIG BEKROMPEN
Dick Advocaat. Ik hoorde dat Van Bronckhorst in een interview voor RTV Rijnmond op de vraag wat de rol van Advocaat was in dit ‘succes’, zijn naam niet over de lippen kreeg. Het was een groepsprestatie, zo zei hij. Ik vind dat ernstig bekrompen, kijkend naar de onmiddellijke ommekeer in de uitslagen nadat Advocaat met zijn adviezen was gekomen. Natuurlijk niet leuk voor Van Bronckhorst, maar het zou hem als rookie nog vergeven zijn als hij dan tenminste de kwaliteit, klasse en charme had om zijn eigen personal coach bij de uiteindelijke seizoensprestatie te betrekken. Hem wat eer te gunnen, ‘succes’ te delen. Maar niets van dat alles. Advocaat schijnt niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk alweer buiten beeld te zijn.
Opnieuw blijkt San Giovanni in de praktijk allesbehalve een heilige. Feyenoord, op deze weg ga je eerder naar een positie richting 200+, dan dat je iets van reputatie en aanzien op internationaal niveau zal gaan goedmaken. Vaak duren Europese wedstrijden van die club minder dan 15 minuten. Nu hebben ze dan tenminste zes wedstrijden geboekt, waarvan overigens de eerste thuiswedstrijd zonder publiek moet worden gespeeld. Wegens racistisch gedrag van de supporters.
Jammer, jammer, jammer. Grote schoonmaak, nieuw management en een stevige vent als trainer. Het ziet er weer niet naar uit, of op z’n best halve bak. En gelooft u mij, dat heeft allemaal en helemaal niets met ‘een nieuw stadion’ te maken. Dat zijn slechts afleidingsmanoeuvres, of losse flodders van lieden die er geen verstand van hebben.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 