Ondertussen speelde Zenit Sint-Petersburg – de favoriete voetbalclub van Poetin – deze week gewoon zijn Europese wedstrijd. Zijne Excellentie Rob Jetten, minister van Klimaat en Energie stelt ons vervolgens gerust dat we best met minder aardgas toe kunnen. Gewoon een eenpansgerecht klaarmaken.
Nee, ik had dít niet verwacht. De man is brutaler dan de nacht, een geniale meesterbluffer. Brutale mensen hebben de halve wereld, en de zeer brutalen onder hen beheersen de hele wereld. In dit geval dus Vladimir Poetin. Zo zijn er maar heel weinig. Xi Jinping behoort tot diezelfde categorie van politieke meesterbreinen. Maar verder?
Nee, ik ga hier niet als zoveel anderen de wandaden van Poetin nog maar eens bekritiseren. Het welbekende ach en wee. Mensen die mij een beetje volgen weten waar ik sta, ook wat hem betreft. Al jaren. Niets nieuws onder de zon. Maar ik wil wel mijn meer dan sluimerende onbehagen even met u delen.
Joe Biden had het er al weken over dat Poetin zou gaan binnenvallen. Dat zijn focus niet alleen op de Donbass zou liggen, maar dat Kiev zijn doel was. “En daarna de Baltische staten, zoveel is wel duidelijk.” Aldus de Amerikaanse president, in een wat verder verleden de leider van de vrije wereld. Ik nam Biden niet meer zo serieus. Alhoewel ik hem in april drie jaar geleden nog van harte heb geadviseerd om er voor te gaan. Het presidentschap van de Verenigde Staten. Maar Biden wordt sneller oud dan ik had verwacht. Ik vind hem zo kwetsbaar, onvoldoende zelfzeker. Je kunt niet overal en alleen maar de kool en de geit sparen. Maar goed, ik dacht dus zeker te weten dat het letterlijk en figuurlijk niet zo’n vaart zou lopen in en met Oekraïne. Maar verdomd, diezelfde Biden heeft toch gelijk gehad. En als hij straks ook nog gelijk krijgt met Estland, Letland en Litouwen, dan zitten we dus in de Derde Wereldoorlog. Want die landen maken deel uit van de NAVO. Jens Stoltenberg met zijn gezwollen taal neemt iedere gelegenheid te baat om te verkondigen dat een aanval op één, een aanval op allen is. “Dan komen we in actie.” Ondertussen laat Poetin aan de hele wereld weten dat wanneer er teveel spaken in zijn wiel worden gestoken, hij niet zal terugdeinzen voor een nucleaire vergelding. Goedemorgen.
Zo bezien is het wachten op het ergste. Want Poetin laat zich niet stoppen. Hij heeft niet alleen geen enkel respect voor de westerse leiders, hij lacht ze vol uit in hun gezicht. Overigens begrijpelijk. Het is niet zo diplomatiek natuurlijk, maar waarom zou je de diplomaat willen spelen als je iedereen al lang in je zak hebt? Poetin is opgevoed door de beste spionnen ter wereld. En al die dreigementen van ‘het westen’, ach gut. Poetin en zijn vazal Sergej Lavrov mogen Amerika niet meer in. Joh! Ook mogen een paar oligarchen niet meer met hun privéjets landen in het Verenigd Koninkrijk. Erg! Zo worden er zogenaamde pakketten met sancties verzonden naar het Kremlin, waar de kenners niet warm of koud van worden. Het is gefriemel. Opnieuw blijkt de macht van Rusland, haar natuurlijke hulpbronnen en de eenling die daar heerst. Tsaar Vladimir.
Hoe harder er wordt geroepen dat de sancties zwaarder dan ooit en treffend zullen zijn, hoe harder jij en ik daaraan mogen twijfelen. Woorden zijn geen daden, of moet je hier constateren dat blaffende honden niet bijten? Ondertussen speelde Zenit uit Sint-Petersburg – de favoriete voetbalclub van Poetin – deze week gewoon zijn Europese wedstrijd, terwijl Russische scheids- en grensrechters op andere velden Europese duels leidden. Zijne Excellentie Rob Jetten, minister van Klimaat en Energie stelt ons vervolgens gerust dat we best met minder aardgas toe kunnen. Gewoon een eenpansgerecht klaarmaken, dat scheelt weer. Zijn eigen woorden.
Poetin maakt gebruik, nou ja, grootschalig misbruik, van de nooit eerder geziene weekheid van het westen. “We” staan nergens meer voor. Apple en Google zijn onze goden geworden. Voor de rest gaat het letterlijk en figuurlijk nergens meer over. Instituties als de Verenigde Naties met de Veiligheidsraad (alleen al dat woord) zijn gecorrumpeerd. Zwak, onbetrouwbaar, doelloos. Als hij wat wil, dan is dit zijn tijd. Want als een landingsverbod voor een Russisch privévliegtuig in Londen tot “de zwaarste sancties” wordt gerekend en wij ons in Nederland voorbereiden op een gastekort door voortaan maar te gaan wokken, dan weet je hoe de vlag er bij hangt.
Nu of nooit. Want stel dat Poetin vanuit Belarus even doorduwt naar Litouwen. De afstand tussen Minsk en Vilnius is amper 180 km. Peanuts. Dan heb je Letland en Estland volledig ingesloten. Simpel toch? En denk je nu echt dat de NAVO Moskou en Sint-Petersburg gaat bombarderen? Natuurlijk niet. Daar zijn wij in het westen te geciviliseerd voor. De prijs is te hoog, hoor je dan. OK, daar zit wel wat in. Die zogenaamde nucleaire optie. Dus gaat het weer over ach en wee. Zware sancties. Uitsluiten. Nooit vertoond en een schande. Maar het gebeurt. Ik wil of durf het niet te geloven. Ben eerlijk gezegd meer bevreesd voor een annexatie van Taiwan door China. Brothers In Arms. Als Xi wat wil, dan is dit ook zíjn tijd.
Niemand dacht dat ze zouden komen. Langzaam maar zeker voeren ze hun plannen tegen ons uit. Een kans van één op een miljoen. “But still, they come.”
Zo krijgen de meest brutale mensen de hele wereld. Toch hoop ik maar dat Biden niet opnieuw gelijk krijgt. Dat we op het eind kunnen terugkijken op “Sleepy Joe”.
Ton Westphal + No Nonsense ++ 